Een volstrekt geïdealiseerde wereld, stelt Koen de Ceuster van de Universiteit Leiden, kenner van Noord-Koreaanse kunst en medesamensteller van de expositie. „Hier reflecteert de kunst niet de werkelijkheid. Doel is om vanuit de kunst de werkelijkheid te zien. Zo slaagt deze samenleving erin om, ondanks alle internationale politieke en militaire ontwikkelingen, te overleven.”

Alle schilderijen, tussen 1960 en 2010 in staatsopdracht gemaakt, zijn afkomstig van schilderscollectieven; fabrieken waar soms een paar duizend kunstenaars de perfecte communistische wereld verbeelden, zegt adjunct-directeur Harry Tupan van het Drents Museum. „Individuele schilderkunst bestaat er niet.”

De tentoonstelling, die vanaf vrijdag tot en met 30 augustus is te zien, toont hoe het regime socialistisch-realistische kunst inzet om een utopisch Noord-Korea te creëren en in stand te houden. Louter lachende mensen, lieflijke familietaferelen, plichtsbesef, zelfopoffering, economische vooruitgang en de „Amerikaanse honden” als grote vijand. Ze maken volgens De Ceuster deel uit van een „onophoudelijk bombardement van slogans en propaganda die na tientallen jaren door het Noord-Koreaanse volk naadloos worden herhaald”.

Volgens het Drents Museum is zo’n grote verzameling Noord-Koreaanse kunst niet eerder in Nederland te zien geweest. De werken komen uit een bijzondere privécollectie van 3500 schilderijen en tekeningen van verzamelaar Ronald de Groen.

Om tegenwicht te bieden aan het geromantiseerde leven in Noord-Korea, is in het museum tegelijk de fototentoonstelling North Korean Perspectives te zien die een realistischer beeld geeft hoe het land ervoor staat: lege rijstvelden, vervallen woningen, belabberde infrastructuur en lege en verroeste fabriekshallen.