Dit schrijven onderzoekers van het Radboudumc, VUmc en UMCG in het medische tijdschrift JAMA Psychiatry. Ze maakten MRI-scans van de hersenen van ruim 300 mensen met ADHD. Die scans vergeleken ze met hersenscans van ruim 150 broers en zussen van ADHD’ers die zelf geen 
ADHD hebben. Daarnaast bekeken ze de hersenscans van 200 mensen zonder ADHD, bij wie in de familie geen ADHD voorkomt. Deze 
laatste groep fungeerde als controlegroep. De gemiddelde leef-
tijd van de deelnemers was 17 
jaar.

Onderzoekster Corina Greven, werkzaam bij het Radboudumc: „Toen we de hersenen van de verschillende groepen met elkaar vergeleken, zagen we een duidelijk verschil, niet alleen bij kinderen, maar ook bij adolescenten en jongvolwassenen met ADHD.”

Daarnaast werden ook verschillen aangetoond in de ontwikkeling van bepaalde onderdelen van het brein. Collega-onderzoekster Janita Bralten: „Op jonge leeftijd zagen we dat het volume van de basale ganglia, een deel van de hersenen dat belangrijk is voor het uitvoeren van bewegingen, kleiner is bij mensen met ADHD dan bij mensen in de controlegroep. Op oudere leeftijd waren de basale ganglia kleiner in de controlegroep, maar groter in de ADHD-groep en bij de broers en zussen zonder ADHD. Mogelijk is dit een factor die aangeeft of iemand genetisch gevoelig is voor het ontwikkelen van ADHD.”