Klassieke Van der Steur nog grote onbekende
DEN HAAG (ANP). Bij het grote publiek is de nieuwe minister van Veiligheid en Justitie Ard van der Steur een grote onbekende. Dat is opmerkelijk voor een Kamerlid dat zich al 2,5 jaar met veiligheid en justitie bezighoudt, een onderwerp dat per definitie veel aandacht trekt, en dan nog wel voor de VVD. De liberalen profileren zich namelijk bij uitstek als crimefighters.
De 45-jarige Van der Steur verscheen niet vaak voor de camera, maar was op de achtergrond bezig met juridische kwesties en een initiatiefwetsvoorstel voor mediation, bemiddeling bij conflicten.
Van der Steur werd geboren in Haarlem en het is aan hem te zien dat hij uit een familie van maatkleermakers komt. De VVD’er hult zich steevast strak in pak of colbert, veelal met een oranje-blauwe stropdas maar in ieder geval iets met de kleur oranje. Het draagt er allemaal toe bij dat velen hem zien als het prototype van een VVD’er, maar ook zijn geaffecteerd spreken en zijn lidmaatschap van het Leidse studentencorps Minerva passen in dat plaatje.
De nieuwe bewindsman schrijft zelf dat hij staat „voor een klassiek-liberale manier van leven” en dat hij „wars is van elke betuttelende ideologie”. Zijn grote voorbeeld is Winston Churchill. „Een welsprekende man en recht in de leer. Hij heeft nooit zijn principes verloochend om aan de macht te kunnen komen.”
De liberaal in hart en nieren kreeg als tiener politieke interesse, aangewakkerd door de roerige jaren tachtig met zijn krakersrellen en massale demonstraties. Hij begon in de gemeenteraad van Warmond en later Teylingen.
In de Tweede Kamer kon Van de Steur makkelijk van zich afbijten en uit zijn mond klonk dat altijd beheerst en beschaafd. Hij won niet voor niets een debatwedstrijd. Ook inhoudelijk liet hij zich niet van de wijs brengen. Hij wist dan ook waar hij het over had. Na zijn rechtenstudie in Leiden was hij advocaat, docent op de universiteit, werd ondernemer en zette een netwerk van advocaten op.
Onlangs haalde hij zich de woede van de Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak op de hals. Hij wil de macht van deze vakbond voor rechters inperken, maar zijn voorganger Ivo Opstelten was er niet onverdeeld enthousiast over en wilde advies van de Raad van State. Verder maakte hij zich sterk voor een strengere aanpak van ‘foute’ advocaten en incompetente rechters.
Als minister mag hij dit nu verder uitknobbelen. Maar meer nog zal hij zijn handen vol hebben aan en volop in de schijnwerpers komen door de aanscherping van de terrorismewetgeving.
