Esperanto werd in 1887 bedacht als internationale taal zodat mensen uit alle landen met elkaar konden praten. Het heeft een makkelijke grammatica zodat het makkelijk te leren is. Inmiddels wordt over de hele wereld gesproken, maar hoeveel sprekers er zijn, is moeilijk vast te stellen.

Gobbo legt in zijn oratie uit waarom Esperanto ook in deze tijd nog interessant is, ondanks dat Engels de huidige internationale taal is. „Nog nooit eerder in de geschiedenis van de mens is er een gemeenschap rondom een taal opgezet vanuit het niets. Esperanto is een non-etnische taal, gebaseerd op een ethiek van broederschap en onderling begrip, het is een taal zonder grenzen.”

De hoogleraar houdt zijn toespraak ook in het Engels en Nederlands.