N. en H. worden ervan verdacht een reis naar Syrië te hebben voorbereid om daar mee te doen aan de gewapende strijd. H. heeft volgens het Openbaar Ministerie ook laptops en geld gestuurd aan strijders in Syrië. Verder beschuldigt de aanklager hem ervan dat hij een strijder heeft geholpen om Syrië in te komen.

N. en C. zouden ook geld hebben gestuurd naar Syrië. Alle drie maken ze deel uit van een terroristische organisatie, stelt het OM.

De aanklager wilde niet dat het voorarrest van H. zou worden geschorst. Volgens hem zijn er aanwijzingen dat deze jihadverdachte al eerder in Syrië is geweest. Dat blijkt uit informatie van geheime dienst AIVD en uit onderschepte chatgesprekken. „Dit heeft hem niet weerhouden om weer proberen terug te gaan”, concludeert hij. Daarom is het gevaar dat H. toch weer naar Syrië probeert te gaan, in zijn ogen te groot.

H. probeerde de rechters „de zekerheid te geven” dat hij zijn proces in Nederland zal afwachten. Hij nam afstand van terreurorganisatie IS en van de terroristische aanslagen in Parijs. De ernst van de verdenkingen vindt de rechtbank echter een reden om H. vast te houden.

Voor N. is de situatie anders, vindt de officier van justitie. Hij heeft meegewerkt aan onderzoek over hemzelf en is niet eerder in Syrië geweest. „Daarom zal ik me schoorvoetend niet verzetten tegen de schorsing van zijn voorlopige hechtenis, maar wel onder strenge voorwaarden.” Een van die voorwaarden is het dragen van een enkelband, zodat hij te volgen is. De rechters stemden in.

N. benadrukte daarvoor tegen de rechters dat hij nooit een gevaar voor de maatschappij is geweest. „Ik ben niet extreem. Ik heb nooit de intentie gehad om me aan te sluiten bij strijdgroepen. Ik verzeker u dat ik geen gekke dingen zal doen.”