Wat men er ook van vindt, één ding kan gezegd worden: premier Rutte heeft zijn minister van Justitie, Opstelten, zonder meer zijn steun gegeven. Dat is te waarderen. Tot het laatst heeft hij zijn waardering voor de inmiddels afgetreden bewindsman laten blijken. Op dat punt behoeft de voormalige nestor van het kabinet geen bittere smaak over te houden van het politiek drama van de achterliggende dagen.

Natuurlijk blijft het daarmee triest voor de oude rot in het vak van bestuur. Hij gleed uit over een bonnetje waarop een bedrag van 4,7 miljoen gulden stond vermeld. Terwijl hij de Kamer eerder had verteld dat nog niet een derde van dat bedrag aan crimineel Cees H. was overgemaakt. Met andere woorden: Opstelten had de Kamer verkeerd voorgelicht. Dat is in politieke kringen een onvergeeflijke fout.

Was dit onjuist informeren bewuste misleiding? Laten we daar niet meteen van uitgaan. In elk geval was het een signaal dat de greep van de bewindsman op zijn ambtenaren niet zo stevig was als zijn postuur zou doen vermoeden. Dat neemt de Kamer hem kwalijk.

Degene die het wel wist, was staatssecretaris Teeven. Hij was destijds de officier van justitie die de deal met Cees H. sloot. Maar het probleem is dat niet hij maar minister Opstelten politiek verantwoordelijk is, ook al ging het om een zaak uit het verleden. Prangende vraag blijft wel waarom Teeven zijn minister niet voor deze uitglijder heeft behoed. Er zijn signalen dat de samenwerking tussen de twee bewindslieden niet optimaal was. Zou dat de reden zijn geweest dat Opstelten zocht en Teeven blijkbaar zweeg?

Het is opvallend dat premier Rutte dinsdagavond het vooral opnam voor Opstelten en veel minder woorden wijdde aan de rol van Teeven. Nog steeds vindt de premier dat de minister maar weinig fout heeft gedaan. Maar wat vindt hij van Teeven?

Toch zou de premier er goed aan doen in dit soort kwesties minder snel de toga van de advocaat aan te trekken. Zeker, er zijn positieve dingen over Opstelten te zeggen. Het is ook waar dat hij werd geconfronteerd met een discutabele deal uit het verleden. Maar een kritische noot over Opsteltens bestuur van zijn ministerie had zeker geplaatst moeten worden.

Het is opvallend dat premier Rutte bij discutabel optreden van partijgenoten hen soms te lang steunt en de kwestie vaak te luchthartig wegwimpelt. Hij deed dat bij de VVD’er Van Rey uit Limburg die nu terechtstaat wegens omkoping. Hij deed dat ook bij de ruis rond het liberale Kamerlid Verheijen toen die ervan werd beschuldigd niet integer te zijn geweest.

Het lijkt erop dat Rutte bij geruchten over onzorgvuldig of onzuiver handelen van partijgenoten denkt die met een lach en een laconieke houding te kunnen neutraliseren. Van de man die geroepen is ons land te leiden mag toch een voorzichtigere en rijpere reactie worden verwacht. Je mensen steunen is goed, maar er zijn grenzen.