Montferland bepaalde vorig jaar, net als veel andere gemeenten, dat per 1 januari alle schoonmaakhulp onder de drie uur per week ‘algemeen gebruikelijk’ is. En dat die eerste drie uur hulp dus niet langer vallen onder de wettelijke gemeenteplicht (Wet Maatschappelijke Ondersteuning, WMO) om inwoners te helpen bij het langer zelfstandig blijven wonen.

De rechter is het met de ouderen en hun jurist eens dat niet zonder gedegen onderzoek kan worden aangenomen dat de ouderen de drie uur per week wel zelf kunnen betalen of de schoonmaak in familie- of kennissenkring kunnen regelen. En dat een vervuilend huis de gezondheid kan aantasten.

Tegelijk met de uitspraak in Arnhem, deed ook de bestuursrechter in Utrecht een uitspraak, die als voorbeeld kan gaan gelden voor andere gemeentes.

Utrecht bepaalde niet dat hulp onder de drie uur zelf betaald moet worden, maar dat iedereen met recht op huishoudhulp eerst standaard 1,5 uur per week krijgt.

Sommige ouderen kregen daardoor opeens veel minder hulp; bijvoorbeeld van vijfenhalf en drie uur naar anderhalf uur in de voorbeeldzaak. De rechter in Utrecht stelt nu dat anderhalf uur een redelijke norm is, maar dat de gemeente wel beter onderzoek moet doen of aanvullend maatwerk nodig is als men daarom vraagt.

Seniorenorganisatie ANBO is blij met de uitspraak, die als jurisprudentie kan worden gezien voor andere gevallen. „Montferland is vooralsnog terecht door de rechter teruggefloten. Mensen standaard de eerste drie uur huishoudelijke hulp laten vergoeden zonder naar de individuele omstandigheden te kijken is wat ons betreft géén maatwerk leveren. Gelukkig dat de rechter dat ook zo ziet”, stelt ANBO-directeur Liane den Haan. „Gemeenten moeten zorgvuldig onderzoek doen naar iemands situatie.”