Herman Hendrik ter Balkt, geboren in Usselo in 1938, was ook prozaïst, toneelschrijver en vertaler. Volgens de Nederlandse Poëzie Encyclopedie schreef hij zijn eerste versje op zijn negende. Hij werkte aanvankelijk als onderwijzer. In 1969 verscheen zijn eerste poëziebundel. Tot in de jaren zeventig publiceerde hij onder het pseudoniem Habakuk II de Balker.

De dichter kreeg voor zijn omvangrijke oeuvre meerdere prijzen, waaronder ook de Constantijn Huygensprijs, de Herman Gorterprijs en de Karel de Groteprijs. Vorig jaar verscheen ‘Hee hoor mij Ho simultaan op de brandtorens’, waarin in liefst 1800 pagina’s veel van zijn oeuvre en ook niet eerder gepubliceerd werk is gebundeld. Ter Balkt schreef talloze bundels, zoals Boerengedichten, Tegen de bijlen en Vliegtuigmagneet.

Laaglandse hymnen (drie bundels, 2003) is een verzameling sonnetten waarin Ter Balkt de vaderlandse geschiedenis beschrijft vanaf de steentijd tot het heden, inclusief doelpunten van Dennis Bergkamp.

Toen Ter Balkt in 2003 de P.C. Hooftprijs kreeg, stelde de jury: „De recalcitrante toonzetting van de gedichten, de wellust die uit de schijnbaar frivole, vindingrijke taalbehandeling spreekt, de suggestieve kracht van vele beklijvende beelden, de sarcastische sneren naar de gemechaniseerde wereld en de roofbouw op de natuur zijn verstechnische, stilistische en inhoudelijke aspecten die het oeuvre van H.H. ter Balkt vanaf het begin kenmerken.”

Zie ook:

In een reuk van rauwheid : P. C. Hooftprijs-winnaar Ter Balkt is een door en door aards dichter (Reformatorisch Dagblad, 19-05-2003)

P. C. Hooftprijs voor Ter Balkt (Reformatorisch Dagblad, 17-12-2002)