Met een hoofdtransplantie wil de neurochirurg Sergio Canavero het leven redden van bijvoorbeeld kankerpatiënten. Ook mensen met een ernstige spierziekte zouden baat kunnen hebben bij de ingreep.

Een hoofdtransplantatie heeft heel wat voeten in de aarde. Het hoofd van de ontvanger en het donorlichaam moeten aan het begin van de operatie voor lange tijd worden gekoeld, zodat de cellen lange tijd kunnen overleven zonder zuurstof. Vervolgens wordt het nekweefsel verwijderd, waarna de bloedvaten worden aangesloten op het nieuwe hoofd. De grootste uitdaging is echter om het ruggemerg van de patiënt te verbinden met het ruggemerg van het donorlichaam.

„Ik denk niet dat dit ooit zal lukken”, zegt professor neurochirurgie Harry Goldsmith aan de universiteit van Californië in Trouw. Hij acht het niet mogelijk om een patiënt vier weken gezond te houden tijdens een coma. Die tijd is volgens Canavero na de ingreep nodig om het genezingsproces te bevorderen.

„Dit zou nooit moeten gebeuren”, zei dokter Jerry Silver al in 2013, toen Canavero met zijn eerste plannen kwam. „Alleen de experimenten zijn al onethisch”, aldus Silver, die in 1970 betrokken was bij de transplantatie van het hoofd van een aap naar het lichaam van een andere aap.