Arie Vonk Noordegraaf (23)

Vijfdejaarsstudent rechten

Universiteit Leiden

Oud-bestuurslid van Depositum Custodi

„Na de bachelor en master staats- en bestuursrecht in Utrecht ben ik dit jaar begonnen met de master encyclopedie en filosofie van het recht aan de rechtenfaculteit in Leiden.

Vooral bij geesteswetenschappen merk je dat er steeds meer gedacht wordt in bedrijfseconomische termen. Studenten worden zo snel mogelijk klaargestoomd voor de arbeidsmarkt, terwijl er steeds minder ruimte is voor academische vorming.

Er zijn inderdaad vakken waar je in de praktijk misschien niet zo veel aan hebt, maar je moet wel bedenken dat het ook gaat om het aanleren van een manier van denken, om de zorgvuldigheid waarmee je dingen doet. Die vorming biedt een stevige basis voor de praktijk, maar dat is iets waar het bedrijfsleven niet zozeer om vraagt en wat economisch dus niet interessant is.

Op de rechtenfaculteit zie ik dat ook. Een vak van tien weken over grondrechten dat ik pas heb gevolgd, wordt volgend jaar al niet meer aangeboden. Je ziet dus dat er minder ruimte komt voor de doordenking van fundamentele thema’s zoals vrijheid van meningsuiting en godsdienstvrijheid. Als je ziet wat er momenteel in de samenleving gaande is, besef je wat er gebeurt als mensen deze waarden niet meer grondig doordenken.

Bij de protesten in Amsterdam gaat het niet alleen over geld en bezuinigingen, maar ook over de manier waarop studenten kunnen meepraten. Ik heb er geen zicht op hoe dat op de UvA precies is geregeld, maar ik heb het idee dat de communicatie tussen het universiteitsbestuur en studenten in Utrecht wel beter is.

In ieder geval is het altijd belangrijk om studenten voldoende te betrekken bij het beleid, juist omdat je van hen kunt horen hoe het onderwijs ontvangen wordt en wat er beter zou kunnen. Als er jarenlang niet naar studenten geluisterd wordt, kun je erop wachten dat ze op een gegeven moment gaan protesteren. De manier waarop dat nu in Amsterdam gebeurt is natuurlijk niet goed, maar de protesten laten wel zien dat er iets mis is. Dat signaal moeten we niet terzijde schuiven.”

Jeroen Hagendijk (21)

Vierdejaarsstudent theologie

Protestantse Theologische Universiteit

Preses van CSFR Amsterdam

„Voor mijn bachelor heb ik gestudeerd aan de Vrije Universiteit (VU). Bij de Protestantse Theologische Universiteit in Amsterdam doe ik nu de master gemeentepredikant.

Er is sprake van geweest dat theologie bij de faculteit geesteswetenschappen gevoegd zou worden, maar na een onderzoek door een interne commissie mocht de faculteit toch zelfstandig blijven. In die commissie zaten onder anderen hoogleraren en een student van de faculteit. Hun inbreng werd dus wel meegenomen.

Ik denk –al kan ik dat niet helemaal goed inschatten– dat de communicatie tussen studenten en het college van bestuur op de UvA minder goed verloopt dan op de VU. Maar ook hier zijn betogingen geweest vanwege bezuinigingen. Zo werd de VU bij de opening van het academisch jaar afgeschilderd als een koekjesfabriek, een plaats waar zo snel mogelijk zo veel mogelijk koekjes worden gebakken, voor zo weinig mogelijk geld.

Je ziet dus dat op andere universiteiten dezelfde discussies spelen als op de UvA. Overal moet bezuinigd worden, daar ontkomen we niet aan. Je kunt geen opleidingen in stand houden die jaarlijks voor enorme verliezen zorgen. Maar om nu alles wat geen geld in het laatje brengt overboord te gooien, dat is ook niet wenselijk.

Ik denk dat het goed is als universiteiten zich meer zouden specialiseren. Het is dan wel belangrijk dat alle onderzoeksvelden ergens in ons land aanwezig blijven.

De VU zet sterk in op theologie, en dat is mooi. Maar dat er minder geld beschikbaar is, merken we ook hier. Zo had ik in mijn bachelor maar weinig contacturen en hoor ik van docenten dat veel onderzoeksvoorstellen niet worden gesubsidieerd, ondanks de hoge beoordelingen ervan. Er zijn altijd wel andere voorstellen waar meer mee te verdienen valt.

De manier waarop de studenten van de UvA aandacht vragen voor de kwaliteit van onderwijs spreekt me niet aan, maar ik deel hun zorgen. De overheid stimuleert studenten om hun studie zo snel mogelijk af te ronden, maar ontwikkeling en vorming hebben tijd nodig.”