Prof. De Boer, bijzonder hoog­leraar in de Reformatiegeschiedenis aan de Vrije Universiteit en universitair docent ecclesiologie in Kampen, doet zijn uitspraken deze week in Onderweg, het kerkelijk magazine voor leden van de Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK) en de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV).

De hoogleraar spreekt van een „blinde vlek” bij zowel de synode van zijn eigen kerken, de GKV, als bij de NGK. De landelijke vergadering van de NGK worstelt ook met de omgang met Israël. Later dit jaar bespreekt ze naar verwachting een voorstel om aan te sluiten bij het Centrum voor Israëlstudies (CIS), dat uitgaat van de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK), de Gereformeerde Zendingsbond en de Christelijke Hogeschool Ede. De GKV-synode had er volgens prof. De Boer goed aan gedaan om met de CGK te spreken over aansluiting bij het CIS.

Kern van het probleem, volgens prof. De Boer, is dat de GKV de zendingsstrategie van Paulus 
–eerst de Jood, dan de Griek– uit het oog zijn verloren. Hij bepleit hernieuwde aandacht voor Romeinen 9-11, met daarin onder meer de tekst waarin de kinderen van Israël worden betiteld als „beminden, om der vaderen wil.”

Prof. De Boer meent dat de vrijgemaakt gereformeerde aandacht voor het verbond de vervangingstheologie in de hand werkt. Die theologie leert dat de bijzondere positie van het Joodse volk voorbij is en dat de kerk de plaats en titels van Israël heeft overgenomen.

Ook als dat niet de officiële leer is, kan er volgens prof. De Boer in de praktijk in die geest gedacht en gehandeld worden. „Als we vinden dat de christelijke kerk rijk genoeg is en we het zonder Israël kunnen stellen. Als we ervan uitgaan dat anderen wel genoeg aandacht aan het Joodse volk besteden. Als we vergeten wat de wortel is en wie de takken zijn. Of als de takken van de wilde olijf zich verheven voelen boven de takken van de edele olijf (Romeinen 11:17-18).”