Interessant is het artikel van J. E. Spruit over de compositie ”Lex” van de in Nederland wonende Amerikaan Ronald Ford. Het muziekstuk duurt ongeveer twaalf minuten en werd geschreven ter gelegenheid van de herziening van het Burgerlijk Wetboek. ”Lex” werd in 1992 in de Ridderzaal uitgevoerd tijdens een invoeringsplechtigheid. De auteur typeert het als een ijle en transparante verklanking van de immateriële rechtsbeginselen, „meer dan adequaat vormgegeven in een zachtmoedig instrumentaal en vocaal stemmenweefsel.”

Al lezend kom je opvallende gewoontes tegen, zoals het gebruik dat je slechts een testament mocht opmaken na een fysieke krachtproef. Een zieke, bedlegerige man moest eerst z’n zondagse kleren aandoen en dan met een mes of bijl naar buiten gaan om in aanwezigheid van getuigen in een boom of deurpost te hakken. De krachtproef gold als bewijs dat het testament rechtsgeldig was opgesteld.

In juli 1777 ging het in Twente een keer mis. De doodzieke Jan Bode uit Reutum had zich omgekleed. Nog voordat hij met het hakken wilde beginnen, zakte hij in elkaar en stierf.

Gedeputeerde Staten van Overijssel toonden begrip door het testament toch maar geldig te verklaren – zelf kregen de Staten 21 gulden.

boekgegevens

Rechtsgeschiedenis verbeeld, onder redactie van Georges Martyn e.a.; uitg. Verloren, Hilversum, 2014; ISBN 978 90 8704 479; 179 blz.; € 25,-.