Hume, die in 2001 al het leiderschap van de gematigde katholieke Social Democratic and Labor Party (SDLP) neerlegde, zei woensdag dat hij tot zijn besluit is gekomen op doktersadvies. Hij kreeg in 1999 een darmbloeding, die hem bijna het leven kostte.

Hume blijft zeker nog enkele maanden politiek actief, aangezien waarschijnlijk pas volgend jaar verkiezingen voor het Britse parlement worden gehouden en de eerstvolgende verkiezingen voor het europarlement in juni plaatsvinden. Hume bekleedde sinds 1979 een van de drie Noord-Ierse zetels in het Europarlement.

Hume wordt algemeen gezien als de voornaamste kracht achter het Noord-Ierse vredesproces, met name achter het staakt-het-vuren van het Ierse Republikeinse Leger in 1994 en het Goede Vrijdag-akkoord van 1998 dat de basis vormde voor een protestants-katholieke coalitieregering. Hij kreeg in 1998 samen met David Trimble, de leider van de gematigde Ulster Unionist Party (UUP), de Nobelprijs voor de vrede. De coalitieregering ging in 2002 vanwege grote onenigheid over het ontwapeningsproces ter ziele, waarna de Britse regering het bestuur over Noord-Ierland opnieuw op zich nam.

Hume werd bekend in de jaren ’60, toen hij een van de voormannen was van de burgerrechtenbeweging, die streefde naar gelijke rechten voor katholieken en protestanten. Hoewel hij aanvankelijk een van de felste tegenstanders was van de IRA, was hij een van de eersten die in de jaren ’90 de hand uitstak naar de politieke arm van de IRA, Sinn Fein. Zijn dialoog met Sinn Fein-leider Gerry Adams leidde er in 1994 toe dat de IRA de wapens neerlegde.

Zowel de SDLP als de UUP heeft sinds 1998 terrein moeten prijsgeven aan partijen met extremere programma’s, waardoor de kans op een nieuwe rooms-katholiek-protestantse coalitieregering kleiner is geworden. Dinsdag begonnen in Belfast besprekingen om de coalitie nieuw leven in te blazen, maar Hume was daarbij niet aanwezig.