Belangrijkste voorstel is de invoering van „gedeeltelijke” celstraffen. Veroordeelden van lichtere vergrijpen moeten volgens dat plan doordeweeks buiten de gevangenis werken onder elektronisch toezicht, bijvoorbeeld door middel van enkelbanden, om vervolgens in de weekeinden achter de tralies te verdwijnen.

Blunkett vindt dat „radicale gedachten” nodig zijn om het „victoriaanse gevangenisstelsel” te ontlasten. De Britse gevangenissen zijn veelal sterk verouderd en overvol. Het ’hostelsysteem’ van Blunkett zou kunnen leiden tot de noodzakelijke modernisering.

Groot-Brittannië kent bijzonder hoge percentages recidivisten; bijna 60 procent van alle gedetineerden die vrijkomen, maakt zich binnen twee jaar weer schuldig aan criminele handelingen waarop celstraffen staan. Mensenrechtengroepen hebben erop gewezen dat Britse gedetineerden volstrekt onvoldoende worden voorbereid op terugkeer in de maatschappij.