De geschiedenis van Jezus’ vlucht naar Egypte, zoals beschreven in Mattheüs 2, krijgt dit kerstfeest een andere kleur in het licht van de onrust in onze regio. De situatie waarin Jezus ter wereld kwam toont gelijkenissen met wat gevluchte Iraakse en Syrische kinderen nu moeten doorstaan. Jezus, Jozef en Maria: ze wisten aan de dood ontsnappen en vluchtten een onbekende toekomst tegemoet.

Wanneer we dit jaar met elkaar kerstfeest vieren, wil ik u vragen om het Bijbelverhaal te lezen in het licht van de huidige ontwikkelingen. Misschien draagt dat bij aan een dieper verstaan van wat de Syrische en Iraakse vluchtelingen nu moeten doormaken.

Hartverscheurend

Als klein jongetje heeft Jezus het lijden gevoeld van het moeten vluchten uit een bloedend land waar onschuldige kinderen werden vermoord. Hij zag de angst in de ogen van Zijn moeder toen het gezin op de vlucht sloeg, onopvallend en in allerijl, in het holst van de nacht uit angst om gesnapt te worden.

Jozef wist dat hij met Maria naar Bethlehem zou gaan voor de volkstelling, maar hij had geen idee dat ze later naar Egypte zouden moeten uitwijken. Zo hebben ook de inwoners van de Ninevé­vallei voor een tijdje een rantsoen bij elkaar gepakt met de dreiging van IS. Maar evenmin als Jozef waren ze voorbereid om vervolgens van huis en haard verdreven te raken.

Als ik mezelf in Jozef verplaats, kan ik me voorstellen hoe hij zich druk maakte om hoe hij zijn gezin van eten moest voorzien. Ik herken dat bij de vaders onder de vluchtelingen die ik in het Midden-Oosten ontmoet, waar de zorg voor de eigen familie nu hun leven beheerst.

Hoeveel moeders in Irak en Syrië zijn onderweg zoals Maria, hoogzwanger of kort na de bevalling? Het moet voor hen even hartverscheurend als uitputtend zijn als dat het was voor Maria, om te voet te reizen van Mosul naar een veiligere plaats in Koerdistan, of opeengepakt in een kleine auto voor een lange reis naar het zuiden van Jordanië.

Welke angst moeten zij hebben gevoeld met de gedachte dat op ieder moment de soldaten van Herodus (lees: IS) hen gevangen zou nemen en hun baby’s zou vermoorden?

Heenkomen

De heilige familie moet in Egypte hetzelfde hebben ervaren als wat onze broeders en zusters nu doorstaan die op de vlucht zijn geslagen, die niet weten wat de toekomst hun brengen zal en hoe ze in hun noden moeten voorzien.

Het blijft een wonderlijk gegeven dat mijn land, Egypte, de baby Jezus een veilig heenkomen heeft geboden. Maar ongetwijfeld zag de heilige familie zich tijdens zijn vlucht geconfronteerd met zowel mededogen als onvriendelijkheid, zoals de Iraakse en Syrische vluchtelingen dat nu ook ervaren.

Volgens een recente berekening door de Verenigde Naties herbergt Koerdistan momenteel zo’n 1,4 miljoen vluchtelingen. En de situatie in Jordanië is niet heel verschillend, waar vluchtelingen zijn neergestreken na de burgeroorlog in buurland Syrië. Onder hen zijn broeders en zusters in Jezus Christus, anderen hebben nog nooit de boodschap van Jezus’ onvoorwaardelijke liefde gehoord.

Daarom: bid met ons mee, dat onze hulp aan de vluchtelingen, velen zal helpen om hun toevlucht te nemen in het verhaal van Jezus, de Vluchteling Die zich met hun lijden heeft geïdentificeerd. „Want wij hebben geen hogepriester, die niet kan medelijden hebben met onze zwakheden” (Heb. 4:15), want: „Waarlijk, Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten heeft Hij gedragen” (Jes. 53:4).

De auteur is regiodirecteur van de christelijke familieorganisatie Focus on the Family in het Midden-Oosten.