„Hetgeen van de beginne was, hetgeen wij gehoord hebben, hetgeen wij gezien hebben met onze ogen, hetgeen wij aanschouwd hebben en onze handen getast hebben, dat verkondigen wij.”

Deze Bijbelwoorden getuigen klaar en duidelijk dat er in Christus een goddelijke natuur is – en blijft. Een natuur die Schepper is met de Vader. Daarom duidt het woord Logos niet een voornemen of gedachte aan buiten Christus. Het betekent niet een vervliegend woord, maar een blijvende natuur in Christus, Schepper met de Vader. Dus is de Logos een Persoon.

Zó wordt het ook door Johannes in de eerste brief gezegd (Johannes 1:1). Hier wordt getuigd dat in Christus Zelf, Die uit de maagd geboren is, dat Woord is en blijft Dat in het begin er geweest is.

Vele getuigenissen hierna tonen dat ook aan. Die spreken ook van de goddelijke natuur in Christus, zoals: eerder dan Abraham geboren is, ben Ik.

Godvruchtige zielen, die weten dat men over God moet denken zoals Hij Zich geopenbaard heeft, erkennen dat omdat zij zien dat deze getuigenissen van het Evangelie duidelijk zijn, dat men dit gevoelen zeer standvastig moet omhelzen. Zij erkennen dat er in Christus een goddelijke natuur is en dat Logos in dit verhaal een persoon aanduidt. Ziende op deze getuigenissen roepen zij de Zoon van God aan.

Philippus Melanchthon, theoloog te Wittenberg (”Loci communes”, 1551)