Aan een onmiskenbare dosis talent en een voornamelijk ‘romantische’ inborst paart hij gelukkig een klassiek gevoel voor muzikale vorm en de daartoe vereiste discipline. Daardoor weet hij de uitvoerige openingsimprovisatie over ”Alle roem” boeiend te houden. Psalm 42 is van zijn kunnen de treffendste demonstratie. Materiaal uit het suggestieve begin –hij heeft een opvallend talent voor creatieve motieven en melodieën– wisselt telkens de gedempt geregistreerde koraalregels af. Deze gave opzet bevat geen noot te veel, en die zelfbeheersing is knap.

Vergelijkbaar is ”O Heer die onze Vader zijt”, in een poëtisch, welluidend idioom dat vooral door Duitse 19e-eeuwers zoals Merkel en Rheinberger geïnspireerd lijkt en dat dankzij doordacht registreren de Hinsz uitstekend tot zijn recht laat komen. De beroemde Cantilena van de laatste wordt expliciet geciteerd in de bewerking over Psalm 75. De toccatine bevat aardige wendingen, maar de snellere delen zijn niet de sterkste in Brandwijks improvisaties. Nu en dan grijpt hij terug op Nederlandse voorbeelden: Zwart en Asma zouden zich onder andere voor ”U bid ik aan” niet geschaamd hebben.

Brandwijk weet met veel aandacht voor de liedteksten een onderhoudende eigen toon te treffen, wars van de clichés die kerkorgelend Nederland vaak kenmerken. Doorgaand investeren in de improvisatiekunst, is het devies.

Mark – orgelimprovisaties – Martinikerk Bolsward; Interclassic Music (ICM 214022); € 15,-; www.markbrandwijk.nl