Waarom is Schippers zo boos?

De zorgkosten in Nederland vertonen al jaren een stijgende lijn. Om de stijging te matigen, wilde Schippers in de wet regelen dat verzekeraars straks niet meer in alle gevallen verplicht zijn om (een deel van) de behandelkosten te vergoeden van zorgverleners met wie zij geen contract zijn aangegaan. Declaraties van niet-gecontracteerde zorgverleners zouden zij in dat geval kunnen weigeren. Voor haar beleid is dat essentieel. Als meer patiënten kiezen voor zorgverleners met wie verzekeraars duidelijke prijsafspraken kunnen maken, is de kans minder groot dat verzekeraars voor onvoorziene uitgaven komen te staan.

Wanneer zouden verzekeraars dan vergoeding kunnen weigeren?

Momenteel zijn er grofweg twee soorten polissen; de prijzige restitutiepolis en de wat goedkopere naturapolis. Wie een restitutiepolis kiest, krijgt in principe alle zorg vergoed.

Bij de goedkopere naturapolis ligt het ingewikkelder: daar bepaalt in principe de verzekeraar naar welke instelling de verzekerde gaat. Toch betekent dit niet dat bij zo’n polis alleen de gecontracteerde zorg wordt vergoed. Dat een zorgaanbieder niet is gecontracteerd, mag volgens het geldend recht voor een verzekerde geen „hinderpaal” vormen om toch diens zorg te kunnen inroepen: 70 tot 80 procent van de behandelkosten van een niet-gecontracteerde zorgpartij moet daarom hoe dan ook worden betaald. Ondanks zijn natura­polis kan de verzekerde daardoor alsnog flink gaan shoppen, ook bij een ondermaats presterende zorginstelling. Ook deze krijgt immers altijd een deel van zijn praktijk vergoed.

Het was om die reden dat Schippers verzekeraars ruimte wilde bieden om een derde type polis in de markt te zetten, de zogeheten budgetpolis. Wie daarvoor kiest, betaalt een lagere premie, maar mag alleen naar de medisch specialist of de ggz-behandelaar die zijn verzekeraar heeft gecontracteerd.

Vanaf 2016 had deze mogelijkheid realiteit moeten worden. Of dat nog gaat lukken, is dus ongewis.

Waarom had Schippers zo’n haast als deze polis er pas in 2016 moest komen?

Het kabinet wilde ook het persoonsgebonden budget waarmee ouders een zwaargehandicapt kind thuis kunnen verzorgen, onderbrengen in de zorgverzekeringswet. Ook dat moest dinsdag worden geregeld, zodat verzekeraars de tarieven voor de zogeheten niet-professionele zorg door geschoolde mantelzorgers zouden kunnen vaststellen. Verzekeraars hadden daar al uitstel voor gekregen tot 1 mei 2015. Tot die tijd zou er een overgangsregeling van kracht zijn, waardoor de huidige vergoeding van deze ouders voorlopig niet zou veranderen.

Die overgangsregeling is nu van de baan. Elke verzekeraar moet daardoor voorlopig zelf de tarieven bepalen. Met hun tegenstem hebben de drie PvdA-senatoren deze ouders dus tijdelijk in behoorlijke onzekerheid gebracht.