RWS begint bij het gloren van de dag met de aanleg. De plaatsing gaat enkele uren duren. In de nacht van woensdag op donderdag beginnen aannemers met de aanvoer van materiaal en de planning van de bouw.

Het gat in de dijk van het Julianakanaal bij Stein is nog steeds niet dicht en daarmee is het gevaar op een doorbraak nog aanwezig. Rijkswaterstaat liet woensdagmiddag klei in het water lopen in de hoop zo het gat te dichten, dat zich op anderhalve meter onder de verlaagde waterspiegel van het kanaal bevindt. Die poging was tevergeefs.

In het verzakte deel van de waterkering zijn wel als tijdelijke versteviging Big Bags met zand aangebracht, grote plastic zakken waar ruim een kubieke meter zand of aarde in kan.

De dijk lekt aan de landzijde. Het grootste probleem is dat het gat zo diep zit. Door het plaatsen van een damwand kan ook de dijk niet meer schuiven.

Laatste redmiddel voor Rijkswaterstaat is verdere verlaging van de waterstand. Tot nu toe is het waterpeil met 1.20 meter teruggebracht. Een verdere verlaging geeft problemen voor chemieconcern DSM, dat water uit het kanaal gebruikt voor koeling. Als RWS het water verder wil laten zakken, overlegt zij samen met de gemeente Stein eerst met DSM.

Een passant ontdekte dinsdag omstreeks het middaguur dat de dijk langs het Julianakanaal bij Stein over een lengte van vijftien meter is verzakt. Het is nog niet duidelijk wat daarvan de oorzaak is. Dat kan het gat zijn, maar er kan ook iets anders aan de hand zijn.

Het bedrijf Geo Control, dat Rijkswaterstaat helpt de oorzaak te zoeken, denkt dat verdroging van het uit klei bestaande dijklichaam het probleem mogelijk heeft doen ontstaan. Het water van rivieren en kanalen wordt vooral binnendijks gehouden door een 50 tot 70 centimeter dikke kleilaag langs de wanden en op de bodem.

Ontstaat ergens in die kleilaag een scheur of een gat, dan kan het water door het relatief zachte en waterdoorlatende lichaam van de dijk heen stromen. De waterkering wordt dan topzwaar en kan gaan verzakken. Wellicht heeft in Stein ook een te steile helling een rol gespeeld.

Hoofdingenieur–directeur J. Teders van Rijkswaterstaat Limburg zei woensdag dat de Nederlandse dijken niet in slechte staat verkeren. De dijkverzakking in Stein moet als een incident worden gezien en zeker niet als aanwijzing dat er structureel iets mis is met de nationale waterkeringen.

Wel gaat RWS bekijken of de wijze van inspectie van dijken in de toekomst anders moet, omdat dinsdagmorgen de waterkering bij Stein – vlak voor de verzakking – nog visueel was geïnspecteerd. Daarbij was niets bijzonders of alarmerends waargenomen.

Dat de dijk nog niet waterdicht is, betekent een forse strop voor de 543 mensen die dinsdag in alle haast uit het gebied achter de dijk werden geëvacueerd. Zij mogen tot hun grote ongenoegen nog niet terug naar huis. Wel mochten zij woensdagavond in groepjes van twintig onder begeleiding wat spullen ophalen of hun (huis)dieren verzorgen. Als de damwand veilig genoeg is, mogen zij donderdagmiddag naar huis. Veel bewoners zijn kwaad op burgemeester E. Meijer van Stein en andere gemeentebestuurders. Zij voelen zich in de steek gelaten en vinden dat ze slecht worden ingelicht.

De scheepvaart in het kanaal ligt sinds dinsdagmiddag stil en de sluizen bij de wijk Limmel in Maastricht en bij Born zijn gesloten. Verladersorganisatie EVO raamt de kosten van de afsluiting voor de binnenvaart op 100.000 euro per dag. Het kanaal is de enige vaarverbinding tussen Oost–Nederland en België. Per dag varen er ongeveer tachtig schepen doorheen. Schepen van en naar België moeten nu omvaren via het Belgische Albertkanaal en via Zeeland, een lange kostbare omweg. Volgens de EVO is de Beatrixhaven in Maastricht onbereikbaar.