De regering van de socialistische president François Hollande presenteert de zogenoemde wet-Macron als een grote hervorming. Hollande, die extreem impopulair is, staat onder grote druk om de Franse economie te herstellen.

De wet beoogt onnodige remmen tot economische activiteiten zo veel mogelijk weg te nemen. Enkele van de maatregelen zijn de versimpeling van de rechtspraak in arbeidsconflicten en de liberalisering van het busvervoer. Daardoor kunnen er bijvoorbeeld lijndiensten tussen grote steden worden opgezet.

Het voorstel over de uitbreiding van het aantal koopzondagen van vijf naar twaalf per jaar lijkt echter nog de meeste weerstand op te roepen. Zelfs binnen de socialistische partij PS van Hollande zijn de meningen daarover sterk verdeeld. Voor de linkervleugel van de partij is werken op zondag een onoverkomelijke hobbel: ze zien dat als capitulatie voor het neoliberalisme. „De zondagsrust is een sociaal merkteken, een merkteken van links”, verwoordde parlementariër Stéphane Tavert het springende punt.

Volgens een recent peiling van de Franse gratis krant Direct matin is 66 procent van de Fransen intussen vóór openstelling van winkels op zondag. Rechts stemmende mensen bleken aanmerkelijk vaker voorstander dan hun linksgeoriënteerde medeburgers: 75 tegenover 57 procent van de respectievelijke groepen sprak zich uit voor winkelen op zondag.

Zondagsrust is in Frankrijk al langer een heet hangijzer. In juli 2009 haalde een eerder wetsvoorstel voor ruimere winkelopenstelling op zondag maar een krappe meerderheid in de Franse kamers. In het parlement stemden 282 volksvertegenwoordigers voor de wet en 252 tegen. In de Senaat lagen de verhoudingen op 165 leden tegenover 159.

De wet van 2009 handhaafde het principe van de zondagsrust, maar maakte meer ruimte voor uitzonderingen in bijvoorbeeld toeristische gebieden. Voorstanders van de rustdag vreesden toen al voor verdere aantasting van de zondag.