Liquidatie vrouw nieuwe fase in onderwereldoorlog
AMSTELVEEN. De liquidatie maandagavond van een jonge vrouw in Amstelveen, die waarschijnlijk verband houdt met de Amsterdamse onderwereldoorlog, schokt misdaadkenners. „Dit zijn Italiaanse toestanden.”
Het is inmiddels een beruchte werkwijze. Moordenaars nemen in een woonwijk hun doelwit onder vuur, racen weg, steken hun vluchtauto in brand (om sporen uit te wissen) en gaan er met een ander voertuig vandoor. Het lijkt er sterk op dat zo’n scenario zich gisteravond aan de Beeckestijn in Amstelveen weer afspeelde. Rond half acht werd een vrouw doodgeschoten. Ongeveer een kilometer verderop vond de politie een brandende auto.
Opvallend genoeg is ditmaal een (buitenlandse) vrouw slachtoffer van een liquidatie. Het zou gaan om een vriendin van een misdadiger. Het lijkt er sterk op dat de moord verband houdt met een dodelijke vete in de onderwereld.
„Dit zijn Italiaanse toestanden”, reageert misdaadverslaggever Wouter Laumans vanmorgen. Hij is mede-ateur van het recent verschenen boek ”Mocro Maffia”, dat de (Amsterdamse) onderwereldoorlog in veelal Marokkaanse kringen beschrijft. De vete, die zou voortkomen uit ruzie over drugs, eiste de afgelopen paar jaar al zo’n vijftien levens van jonge mannen. Twee partijen zouden tegenover elkaar staan. Enerzijds het kamp van de Antilliaanse crimineel Gwenette Martha, die eerder dit jaar eveneens in Amstelveen werd vermoord. Anderzijds het kamp van de Marokkaan Benaouf A. Die werd vorige week tot tien jaar cel veroordeeld wegens betrokkenheid bij de moord op de Marokkaanse crimineel Najeb Bouhbouh in Antwerpen in 2012. Bouhbouh was bevriend met Martha.
De moord op de vrouw gisteravond tekent de verharding in de misdaad, zegt Laumans. „Dit is heftig. Het is volgens mij voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis dat een vrouw wordt geliquideerd. Het lijkt erop dat de onderwereldoorlog een nieuwe fase ingaat. Criminelen redeneren in de trant van: „Als we de vent niet vinden, knallen we zijn vrouw af.” Het is schieten om te overleven. Iedereen telt zijn knopen. Of jij schiet iemand dood, of je gaat er zelf aan.”
De jonge generatie criminelen laat zich door „niets stoppen”, vreest Laumans. „Dit is zorgelijk. Deze jongens slaan toe in woonwijken. Je zult als onschuldige burger net je hond uitlaten in de buurt van de liquidatie.”
Verraad en woede daarover speelt een rol in de bloedige vete, legt de misdaadkenner uit. „In de onderwereld kun je niemand vertrouwen. Dat leidt tot paranoia. Criminelen leven als het ware als zzp’ers in de onderwereld. Er zijn gelegenheidscoalities. Je vriend van vandaag kan je morgen aan flarden schieten.”
Geld is belangrijk voor de jonge generatie misdadigers. „Die jongens willen geen baan als kippenslachter. Ze willen leven als een profvoetballer.”
Hoe hen te stoppen? „De politie moet een kroongetuige zien te vinden die alles wil vertellen over de onderwereldoorlog. Zodat mensen jarenlang achter de tralies verdwijnen. Nu komen de daders er vaak nog mee weg.”
Laumans wil niet te snel met de beschuldigende vinger naar de autoriteiten wijzen. „Het is een Nederlandse reflex om heel makkelijk naar de overheid te wijzen. Burgemeester Van der Laan van Amsterdam kan wat zeggen, maar criminelen hebben daar maling aan. Ze staan al jaren zo ver van de maatschappij af.” De politie doet momenteel weinig anders dan „brokken opruimen” na een liquidatie. En de veroordeling recent van Benaouf A., een van de kennelijke hoofdrolspelers in de onderwereldvete? „Dat was een eerste succes voor justitie op dit terrein. Maar het was wel een zilveren medaille, geen gouden. Het vonnis was tien jaar cel, terwijl justitie zestien jaar had geëist.”