Voor een aantal mensen is het niet zo gemakkelijk gevoelens van liefde te onderscheiden van andere gevoelens. Dan komen er vragen naar voren als: Waaraan is liefde te herkennen? Wat voel ik voor die ander? Wat ik bij mezelf bemerk, is dat liefde? Of is het alleen genegenheid? Of is het vriendschap? Een poosje geleden ontmoette ik een meisje dat gekweld werd door de vraag of ze wel op de juiste manier van haar vriend, met wie ze zou gaan trouwen, hield. Ze vertelde dat er wel iets was waaraan ze zich ergerde, maar verder waardeerde ze haar vriend zeer. Ze hadden een goed geestelijk contact en ze konden goed over allerlei dingen van het leven met elkaar praten. Ze voelde zich begrepen en ze had het idee dat zij haar vriend ook begreep. Ze vond hem aantrekkelijk en was graag in zijn aanwezigheid. Ze hadden veelal dezelfde belangstelling. Beiden voelden met elkaar een innerlijke verbondenheid. Het mooiste vond ik nog dat ze vertelde wat ze voor hem over had. Want toen ik meer ging doorvragen, bleek ze niet alleen haar eigen belangen, maar ook de belangen van haar vriend op het oog te hebben. Ze had er nogal wat voor over om ervoor te zorgen dat hij het ook goed zou krijgen.

Het verhaal dat dit meisje vertelde, had veel elementen in zich die bij liefde horen. Ze was niet alleen gericht op zichzelf, dacht niet alleen aan haar eigen behoeften, maar was ook gericht op de belangen van de ander.

Overstap
Over weinig in de wereld is zo veel geschreven als over het onderwerp liefde. De liefde is zo onnoemelijk vaak besproken, gekoesterd en begeerd. Als de gedichten die over liefde zijn gedicht achter elkaar zouden worden gelegd, zou er een vele honderden kilometers lange rij ontstaan. De grote aandacht die het onderwerp liefde in vele eeuwen geschiedenis en ook nu nog krijgt, doet vermoeden dat er wel veel liefde in de wereld moet zijn. Maar juist het tegendeel is waar. In de wereld is weinig echte liefde. Veel handelingen van mensen komen voort uit haat en liefdeloosheid.

Liefde tussen mensen is mogelijk doordat de mens het vermogen gekregen heeft in het gevoelsleven een overstap naar de ander te maken. De mens kan in die overstap, in zijn gevoel, iets van zijn eigen gevoelsleven overdragen op die ander. En zo is het mogelijk dat de ene mens de ander belangrijk vindt en het goede voor de ander op het oog heeft. Een voorwaarde om de ander lief te kunnen hebben is dat er een normaal, evenwichtig bewustzijn van zichzelf aanwezig is. Daarbij wil degene die liefheeft van de wederwaardigheden van de ander getuige zijn.

Zuiver
De meest voorkomende liefde tussen mensen is de liefde van een moeder voor haar kind. De liefde van een moeder voor haar kind kan veel verdragen en blijft ook in de meeste gevallen na het incasseren van grote klappen nog in stand. Moeders kunnen prestaties leveren als het gaat om behoud van liefde voor hun kind na ingrijpende gebeurtenissen.

Toch is de liefde van een moeder voor haar kind niet de zuiverste vorm van liefde die er bestaat. Zelfs deze liefde heeft grenzen. Niet zozeer de lengte van die liefde als wel de manier waarop die zich naar buiten toe presenteert, vertoont wel eens mankementen.

Er is maar één liefde die zuiver is in lengte, in uitingsvorm, in diepte, in grootte, in onbegrijpelijkheid en in steeds weer verwondering. Het is Gods liefde. Het is de liefde van de Heere Jezus voor een zondig mens. Deze zeer grote liefde is het waard levenslang te worden gezocht door alle nakomelingen van Adam die naar liefde verlangen.

A. Brouwer-Otterspeer, directeur psychologenpraktijk