In mei dit jaar publiceren de twee een boek, ”One faith. Charting the evangelical consensus” (Eén geloof. De evangelicale consensus in kaart gebracht). Aan de hand van theologische verklaringen van de laatste vijftig jaar, opgesteld in de evangelicale wereld, laten Packer en Oden zien dat er minder verdeeldheid is dan wordt aangenomen. „We maken duidelijk op welke punten er onder evangelicalen een diepe consensus bestaat.” Ze hebben zo’n zeventig orthodox-christelijke verklaringen en confessies onderzocht, waaronder het Lausanne Covenant (1974) en de Amsterdam Declaration (2000).

Packer en Oden zeggen met hun boek een aanzet te willen geven voor een nieuwe oecumene, waarin de eer van God centraal staat. „We hopen dat deze oecumene God en de Heere Jezus Christus verheerlijkt, in overeenstemming met het goede nieuws van het Evangelie.”

„Ik denk dat de Heilige Geest aan het werk is in onze tijd om evangelicalen samen te brengen, in gemeenschappelijk getuigenis, zending en diaconaat”, aldus Thomas Oden in een dubbelinterview met het Amerikaanse magazine Christianity Today. Packer: „We hopen dat dit boek opbouwend, verlichtend en instructief zal zijn voor de mensen die het lezen. We hopen dat het boek mensen die bevooroordeeld zijn op het juiste spoor zal brengen, we willen bepaalde stereotypes wegnemen.”

In evangelicale geloofsbelijdenissen wordt de Bijbel genoemd als eerste en normatieve bron van het geloof. Het is een van de dingen die de auteurs benadrukken. Packer: „De liberale denkwijze gaat ervan uit dat de wereld de wijsheid in pacht heeft en dat wat de kerk zegt gemeten moet worden aan de mode van het moment. Alle verklaringen die wij hebben onderzocht gaan ervan uit dat je moet beginnen met je standpunt duidelijk te maken, je basis. Voor evangelicalen betekent dit: kennis van de waarheid van God ontvang je uit de Schrift. De Bijbel is de gepaste bron voor wie zekere kennis omtrent God wil verkrijgen.”

Packer en Oden erkennen de verscheidenheid in de evangelicale wereld. „Ondanks alle variatie die het landschap van een vitale, evangelische, christocentrische religie markeert, is er een consensus.” Tegelijk willen ze die consensus verdiepen en verbreden. Ze willen de ”zin voor eenheid” versterken door de nadruk te leggen op de gedeelde geloofsovertuigingen.