Afgelopen zaterdag verscheen er in de krant een uitgebreid artikel over echtscheidingen in onze gezindte. Een realistische zorg. Het aantal echtscheidingen stijgt al jaren. Het CBS laat die ontwikkeling in cijfers zien: in 1980 liep 24 procent van de huwelijken stuk, in 2012 was dat 37 procent. Een ontwikkeling die aan onze gezindte niet voorbijgaat en die in een groter kader moet worden gezien.

Vanaf de jaren zestig kwam de vrije seksuele moraal op. Het gebruik van voorbehoedmiddelen nam een hoge vlucht. Was tot 2005 de morning-afterpil alleen nog op doktersrecept te verkrijgen, tegenwoordig is deze ook te koop bij apotheek, drogisterij en benzinepomp. De pil is populair onder jongeren en wordt in het uitgaansleven veel verhandeld als preventief middel tegen zwangerschap.

Selfies

Jongeren zijn steeds vroeger seksueel actief. De organisatie Sense speelt daar in haar landelijke seksuele weerbaarheidscampagne ”Maak seks lekker duidelijk” op in. ”Verhalen voor onder je kussen” heet het boek dat onder 650 scholen is verspreid om jongeren te wijzen op veilig vrijen. Zo’n 90.000 jongeren gaan naar aanleiding van het boek in gesprek, over het verspreiden van naaktselfies, groepsdruk en veilig vrijen.

De problemen die Sense in haar onderzoek constateert, gaan reformatorische jongeren niet voorbij. Lange tijd dachten we misschien dat we met het weren van televisie de boze wereld buiten de deur hielden. Dat is verleden tijd. Televisie en internet zijn onder jongeren gemeengoed. Waar thuis een gefilterd internet de rommel buiten de deur houdt, wordt op de mobiele telefoon die keuze niet meer gemaakt.

De levenswijze die de media proclameren, werkt door in het leven van jongeren. Radicaal kiezen voor een andere levensstijl wordt steeds moeilijker. Bovendien wordt de druk vanuit maatschappij en politiek om Bijbels-ethische richtlijnen op te geven steeds groter.

Wat mag in deze tijd nog als normatief gelden? Wachten met gemeenschap tot binnen de vertrouwde en veilige omgeving van het huwelijk is ouderwets. Met vreemdgaan wordt volop geadverteerd. Steeds vaker worden er huwelijken en samenlevingsvormen gesloten, waarbij afgesproken wordt dat eenieder vreemd mag gaan als ze maar niet van elkaar weten wanneer en met wie ze het doen. Wisselende seksuele contacten zijn breed geaccepteerd.

Hersenen

Het is de taak van ouders om dit te signaleren en met kinderen te bespreken. Want de vrije seksuele moraal schaadt de geestelijke binding die voor het huwelijk essentieel is.

Uit onderzoek onder 400 jongeren die zestien jaar zijn gevolgd, blijkt dat er bij lichamelijk contact –denk aan hand in hand lopen, zoenen en geslachtsgemeenschap– in de hersenen bindingsstoffen worden aangemaakt. Deze stoffen zorgen voor een geestelijke binding tussen een jongen en meisje.

Echter, concluderen de onderzoekers, als jongeren wisselen van partner begint het proces van geestelijke binding opnieuw, maar minder krachtig. Na ongeveer vijf keer wisselen van partner gebeurt er niet zo veel meer. De belangrijkste conclusie van het onderzoek is dat de eerste binding de sterkste binding is. De eerste ervaringen met bijbehorende geestelijke binding, worden immers ook samen op hetzelfde moment ervaren.

Hier komen we bij de kern van het probleem in de huidige samenleving. De vrije seksuele moraal in Nederland en de vele geaccepteerde wisselende seksuele contacten hebben schadelijke gevolgen. De eerste seksuele ervaringen zijn het sterkst, en van belang voor de bindingskracht in latere relaties.

Op schoolbank.nl zijn in dat kader ‘succesverhalen’ te lezen. Velen hebben op deze website hun eerste liefde uit bijvoorbeeld de brugklas weer ontmoet, wat resulteerde in een echtscheiding 
om met de oude liefde verder te gaan.

Het zijn de gevolgen waar ouders hun kinderen bij seksuele voorlichting voor moeten waarschuwen. Over de sterke bindingskracht moet gesproken worden. Misschien wel eerst tussen vader en moeder onderling. Durven te vertellen hoe een eerdere relatie in elkaar stak en of die persoon vaak nog ongewild door de gedachten speelt. Hoe eerlijker we zijn tegenover elkaar en de Heere, hoe beter we een gesprek kunnen voeren met onze kinderen.

De relaties die ze nu aangaan, de websites die ze bezoeken en de klasgenoten met wie ze optrekken: ze hebben gevolgen voor een eventueel later huwelijk. De Heere geeft de juiste volgorde aan in Zijn Woord: vader en moeder verlaten, zijn vrouw aankleven en samen tot één vlees zijn.

De Heere is de Schepper van het leven. Zou Hij dan niet weten wat het beste voor ons is?

De auteur is secretaris van stichting Schreeuw om Leven.