Melkveebedrijven hoeven, als ze groeien, niet alle extra mest op hun eigen grond af te zetten. Ze kunnen die ook volledig laten verwerken. Zo stond het in het wetsvoorstel ”Verantwoorde groei melkveehouderij”, dat Dijksma enige tijd geleden naar de Tweede Kamer stuurde en dat woensdag in de Kamer werd behandeld.

Kamer en sector reageerden ontevreden. Melkveebedrijven zouden, luidde de kritiek, zo de intensieve veehouderij achterna gaan. Bovendien zou de derogatie –waardoor boeren extra mest op grasland mogen uitrijden– in gevaar kunnen komen. En vraagt de maatschappij niet om koeien in de wei?

Diverse partijen (SGP, ChristenUnie en PvdD) lanceerden daarom wetswijzigingen om de grond­gebondenheid van melkveebedrijven toch wettelijk te verankeren.

De Kamer nam daarmee zelf het heft in handen. Met alle risico’s voor Dijksma van dien: want wat als de Kamer een –in haar ogen– te vergaand voorstel zou aannemen?

Dijksma nam het stokje daarom snel weer over. In de aanloop naar het debat van vanmiddag over de melkveewet kwam ze vorige week plotseling met het voorstel om de mate van mestverwerking nader te begrenzen via een Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB).

Anders dan een wet wordt een AMvB in principe zonder medewerking van de Kamer vastgesteld. Dijksma heeft de Kamer wel toegezegd dat die betrokken blijft bij de invulling van de maatregel en ze zal er ook over praten met de melkveesector en met maatschappelijke organisaties, maar zij bepaalt in principe de inhoud.

SGP en CU lieten dinsdag weten dat ze hun amendementen des­ondanks handhaven. CU-Kamerlid Dik vindt Dijksma’s voorstel niet ver genoeg gaan. Op voorhand lijkt echter geen enkel amendement van de Kamer op voldoende steun in de Kamer te kunnen rekenen. Die verdeeldheid van de Kamer kan erin resulteren dat Dijksma woensdag alsnog als winnaar uit het debat komt.

Toegegeven, haar oorspronkelijke voorstel is onder druk van de Kamer aangepast. Maar dan wel op haar manier. En zij houdt daardoor ook in de toekomst de touwtjes zélf in handen.