In zijn State of the Union (regeringsverklaring) repte Bush dinsdag met geen woord over deze extra kosten. Volgens sommige parlementaire bronnen wil hij pas na de verkiezingen begin november om extra geld vragen, om critici van zijn uitgavenbeleid niet in de kaart te spelen. „Als het aantal Amerikaanse troepen in Irak beperkt wordt tot 75.000, heeft de president 40 tot 50 miljard extra nodig. Is dat niet het geval, dan stijgen de kosten beduidend”, aldus directeur John Pike van Global Security, een defensiedenktank in Washington.

Bush wordt intussen in het parlement geconfronteerd met kritiek uit eigen gelederen. Een groep Republikeinse leden van het Huis van Afgevaardigden wil dat elke uitgavenstijging voortaan wordt gekoppeld aan beperkingen op andere terreinen. Woensdag ondersteunde de invloedrijke conservatieve Republikeinse groep Club for Growth deze eis. Voorzitter Stephen Moore van deze groep kritiseerde bovendien Bush’ regeringsverklaring als „weinig overtuigend.” Bush stelde in de State of the Union volgens Moore alleen nieuwe uitgaven voor, maar noemde geen enkele maatregel om de stijgende overheidsuitgaven te beperken.

Sinds Bush drie jaar geleden aantrad, zijn de overheidsuitgaven met 25 procent gestegen. Dit is een doorn in het oog van conservatieve Republikeinen die pleiten voor een beperkte overheid en dientengevolge beperkte overheidsuitgaven. Bush zei woensdag wel dat hij de verdere stijging van de overheidsuitgaven wil beperken, maar volgens Moore gaf hij op geen enkele manier aan hoe hij dat wil realiseren. Bush kondigde verder aan dat hij de staatsschuld binnen vijf jaar wil halveren. Hoe hij dat wil doen met stijgende overheidsuitgaven en een toenemend financieringstekort, blijft ook echter volstrekt onduidelijk.

De Amerikaanse pers heeft woensdag scherpe kritiek geuit op president Bush, die zijn State of the Union vooral heeft gebruikt als springplank voor zijn campagne voor de presidentsverkiezingen. De belangrijkste kranten verwijten hem vooral enkele grote problemen waarmee het land te kampen heeft, volkomen te negeren.

Zo hekelt de Washington Post vooral het feit dat Bush niet inging op de grote problemen in Irak en ook niets zei over de hoge kosten die nodig zijn om die op te lossen. De krant valt Bush ook aan omdat hij de uitgaven verder wil verhogen en de inkomsten uit belastingen wil verlagen, waardoor het begrotingstekort nog verder oploopt.

Ook de New York Times bekritiseert Bush’ belastingpolitiek. „Zijn volharding om de belasting voor de rijken te verlagen heeft het land beroofd van het geld dat het nodig heeft om problemen aan te pakken en bedreigt de economische veiligheid op de lange termijn”, aldus de krant in een commentaar.

De New York Times verwijt de president ook dat onder hem de betrekkingen tussen de Verenigde Staten en de rest van de wereld zijn verslechterd doordat hij onder meer op eigen houtje Irak aanviel.

De kranten nemen Bush verder kwalijk dat hij er nog steeds niet in is geslaagd aan te tonen dat Irak over massavernietigingswapens beschikte. De vermeende aanwezigheid van die wapens was de directe aanleiding om het land aan te vallen.

De New York Times kritiseerde vooral het feit dat Bush het met name over Irak had en andere netelige kwesties zoals Afghanistan, het Israëlisch-Palestijns conflict en Noord-Korea niet of nauwelijks aanroerde. De krant had ook kritiek op de binnenlandse politiek. Veel ideeën van Bush over het milieu en de energievoorziening zijn zo vaag en algemeen dat ze volgens de krant betekenisloos zijn. De Times noemde Bush’ plan om een grondwetswijziging voor te stellen om het homohuwelijk nadrukkelijk te verbieden „ontmoedigend.”