De afgelopen maand waren Jorge Rojas (46) en Mariëtte Rojas-Koorevaar (38) met hun twee dochters (2,5 jaar en 10 maanden) in Nederland. Ze verbleven in het ouderlijk huis van Mariëtte in Wijngaarden. Een grote boerderij met meerdere gedeelten, waar ook haar oma en broer en schoonzus met hun kinderen wonen. Morgen vliegt het gezin terug naar Guatemala.

Heerlijk, zo’n verlof, vinden Jorge, die Engels en Spaans spreekt, en Mariëtte. Maar het is ook even wennen aan de Nederlandse regels. „De Bijbelstudie van de kerk begon om 20.00 uur. Dan weet ik niet of ik er om acht uur moet zijn of dat het vanaf die tijd inloop is. In Guatemala zou ik gerust om 21.00 uur nog kunnen aankomen. Zulke dingen vraag ik even aan mijn moeder.”

Bijbelschool

Mariëtte, samen met haar man lid van de hervormde Noorderkerk in Amsterdam, vertrok negen jaar geleden voor Operatie Mobilisatie naar Guatemala. Ze gaf er les op een middelbare school in een dorp, San Antonio, in de jungle.

Na een jaar kwam ook Jorge er lesgeven: een Argentijnse zendeling die na een achtjarige studie tot priester het rooms-katholicisme vaarwel had gezegd. Hij vertrok naar de Verenigde Staten. Daar studeerde hij theologie aan een protestantse universiteit en werd hij door een gemeente uitgezonden naar Guatemala.

De twee kregen een relatie. Ze trouwden en verhuisden naar Chichicastenango in de hoogvlakte van Guatamala. Daar werden twee dochters geboren. In deze stad geven Jorge en Mariëtte les op een Bijbelschool, die is opgericht door de Amerikaanse organisatie Aselsi.

De Bijbelkennis van voorgangers laat nog weleens te wensen over, zegt het echtpaar. Mariëtte: „Ik weet als eenvoudig Gereformeerde Bondsmeisje zonder theologische opleiding vele malen meer dan menig voorganger in Guatemala. De meesten hebben Spaans als tweede taal en vinden de Bijbel moeilijk.”

Een paar keer per maand trekt Jorge naar de omliggende dorpen in de bergen. De tochten zijn gevaarlijk en duren lang. Eerst moet hij vijf uur met de auto. Vervolgens is het vier uur lopen of drie uur rijden op een muilezel.

In de dorpen wonen met name laaggeletterden, veelal aanhangers van een inheemse indiaanse religie. Jorge houdt een eenvoudige Bijbelstudie en bidt met hen.

Hij merkt dat er honger naar het Evangelie is. „Mensen lopen soms vijf uur om erbij te zijn. Ze zijn verheugd als ik kom en verwachtingsvol. Met het weinige dat ze hebben, maken ze een heerlijke maaltijd voor me klaar. Soms overnachten we op wat houten banken en gaan we de volgende dag weer verder.”

Het werk wordt gezegend, zegt hij. „In het dorp Santa Rosa zijn een aantal jaren geleden een paar mensen tot persoonlijk geloof gekomen. Inmiddels is er een kerk met zo’n 25 christenen.”

Jorge werkt samen met twee Guatemalteekse voorgangers. Mariëtte: „Voor een van hen hebben mijn ouders, met geld dat ze voor hun veertigjarig huwelijk kregen, een muilezel gekocht. Hij had zo’n last van zijn knieën vanwege de lange wandeltochten in de bergen.”

Het echtpaar werkt niet meer onder de paraplu van Operatie Mobilisatie, maar heeft een eigen stichting opgericht: Diktyon, wat visnet betekent. Ze leven van giften die worden geschonken door hun achterban.

Wat drijft Jorge en Mariëtte om te werken in Guatemala? Mariëtte: „Er is veel corruptie, veel geweld en veel armoede in het land. Christenen zouden het verschil moeten maken door niet mee te werken aan onrecht en op te komen voor de armen. Helaas is dat niet het geval. Christenen denken God te dienen door een luxe kerkgebouw neer te zetten, maar naar de mensen in de krottenwijk ernaast kijken ze niet om. Door Bijbelonderwijs proberen we hen bewust te maken van wat God zegt over deze onderwerpen.”

Vrede

Jorge voelt zich geroepen om de Guatemalteken een boodschap van vrede te brengen. „Er is veel onzekerheid, veel onveiligheid. Het land is jaren verscheurd door oorlog. Ik hoop zo’n vredestichter te zijn waarover in Mattheüs 5:9 wordt geschreven „Zalig de vreedzamen, want zij zullen Gods kinderen genaamd worden.””

Zien ze ook vruchten op hun boodschap? „In San Antonio, het dorp waar wij ooit lesgaven, doen leden van verschillende kerken nu één keer per maand met elkaar Bijbelstudie. Dat is prachtig om te zien. Hopelijk kweekt het meer begrip voor elkaar en ontstaan er vriendschappen, want tussen de kerken onderling bestaat veel wantrouwen.”

Wat is hun droom voor Guatemala? Jorge: „Dat mijn dochters in een land van vrede en gerechtigheid opgroeien, zodat zij God en hun naaste kunnen dienen.” Mariëtte: „Dat de kerken inzien dat ze zending moeten bedrijven. In hun eigen land, maar ook in het buitenland.”

Klik hier voor de Facebookpagina van Jorge en Mariëtte.