De onderzoeker trekt in het gesprek een vergelijking met de aanslag in 1988 op de PanAm Boeing boven het Schotse Lockerbie. „Toen heeft het 3 jaar geduurd voordat de verantwoordelijken bij naam konden worden genoemd”, aldus Westerbeke. „Daarmee bedoel ik niet dat het bij vlucht MH17 ook zo lang moet duren, maar men heeft een lange adem nodig.”

Dat het op de rampplek te gevaarlijk is voor onderzoekers, helpt de zaak niet. Westerbeke denkt niet dat er veel kans is dat er dit jaar nog mensen naartoe kunnen. „Daarom werken we samen met de OVV (Onderzoeksraad Voor Veiligheid) met een plan B. Als we zelf niet op de plaats van de crash kunnen komen, moeten we op een andere manier de wrakstukken hierheen brengen.”

De onderzoekers hebben veel materiaal verzameld, maar sluitend bewijs is er nog niet. „Als je in de kranten kijkt dan lijkt het er altijd op dat het helemaal duidelijk is wat er met het vliegtuig is gebeurd en wie de schuldige is. Maar als we iemand echt voor het gerecht willen halen, hebben we bewijzen nodig en meer dan een gesneden stuk uit een telefoongesprek van internet of foto’s van de rampplek. Daarom kijken we niet alleen naar één scenario maar naar meerdere.”

Volgens Westerbeke hebben de onderzoekers in ieder geval niet genoeg satellietbeelden van allerlei landen om daar sluitende conclusies uit te trekken. „We weten niet zeker of we alles al hebben gekregen, of dat er meer is, materiaal dat mogelijk nog specifieker is. We zijn weer in contact met de Verenigde Staten om satellietbeelden te krijgen.”

Om de Russische claim te onderzoeken dat een Oekraïens gevechtsvliegtuig MH17 heeft neergehaald, wendt het team zich tot Moskou voor radardata. „We bereiden een rechtshulpverzoek voor waarin we Moskou om informatie vragen die voor ons van belang kan zijn.”