De pastorie staat naast het kerkgebouw De Bron, een van de twee christelijke gereformeerde kerken in het dorp. In het vissersdorp heeft de christelijke gereformeerde kerk het karakter van volkskerk. „Bunschoten is een kerkelijk bolwerk. Het dorp staat hoog in de top tien van kerkelijke plaatsen in Nederland en daar ben ik blij om”, zegt ds. Peet.

Toch trekt ook in Bunschoten de secularisatie haar sporen, signaleert de predikant. „Waar vroeger de sociale controle de mensen die geen innerlijke betrokkenheid meer hadden op het Woord bij de kerk hield, is dat nu ook in Bunschoten niet meer het geval. Een behoorlijk aantal leden ziet de kerk zelden vanbinnen en kiest zijn eigen weg. Bleef de secularisatie vroeger beperkt tot de steden, nu dringt het fenomeen ook in christelijke dorpen door.”

Toegankelijk preken

Ds. Peet heeft wat met randkerkelijken. Hij vindt het een uitdaging om het Evangelie bij hen neer te leggen. Het waren voor ds. Peet hoogtepunten als hij afgedwaalde kerkgangers naar de kerk zag terugkeren. Hij ziet niets in het veranderen van de liturgie om zo de diensten laagdrempeliger te maken, maar wel in het „toegankelijk preken en het brengen van een royaal aanbod van genade. Wat mij drijft is het verkondigen van de gekruisigde Christus. Zoals het volk Israël in de woestijn naar de koperen slang moest kijken om genezen te worden, zo moeten wij zien op Jezus. Je kunt duizend keer zeggen dat een mens wedergeboren moet worden, maar als je de Gekruisigde niet predikt, haalt het niets uit. Bij het zien op Hem gebeurt het.”

De predikant is naar eigen zeggen oecumenisch ingesteld. Hij denkt dat het te maken heeft met zijn opvoeding. In zijn jeugd hoorde hij niet alleen christelijke gereformeerde predikanten maar ook predikanten die zich verbonden wisten met de Gereformeerde Bond. Tegenwoordig heeft hij regelmatig contact met andere kerken in Bunschoten. In het dorp zijn al lange tijd samensprekingen gaande tussen de christelijk gereformeerde en de gereformeerde kerken vrijgemaakt. In de komende periode zullen in het kader van nadere kennismaking de predikanten enkele keren bij elkaar voorgaan. Met de hervormde gemeente ter plaatse wordt al jaren goed samengewerkt. „Die contacten vragen om een vervolg. Waar je als kerken van gereformeerd belijden samen kunt optrekken, moet je dat niet nalaten.”

Roeping

Huib Peet ervoer een roeping tot het ambt van predikant toen hij tijdens het persoonlijk Bijbellezen stuitte op de tekst uit Thessalonicensen: „Hij Die u roept is getrouw, Die het ook doen zal.” „Die letters gingen overeind staan en ze lieten me niet meer los.” Hij vertelt dat het voor zijn ouders al vanaf zijn geboorte een gebedszaak geweest was of hij in de dienst van de Heere mocht werken, zoals Samuël. „Het was dan ook bijzonder dat mijn bevestigingstekst was genomen uit 1 Samuel 3:9: „Spreek, Heere, want uw knecht hoort.””

Moeite bleef hem niet bespaard in zijn leven. Zijn eerste gemeente Klundert werd in 2011, 22 jaar na zijn vertrek, opgeheven. Iets wat hem heel veel pijn deed. „Die laatste dienst, waarin ik als kerkganger aanwezig was, was de moeilijkste kerkdienst van mijn leven.”

Toen hij in Spijkenisse stond, stierven er veel gemeenteleden, van wie nogal wat jonge mensen, onder andere een jonge gelovige moeder van vier kinderen. „Het was echter ook een tijd waarin de gemeente de verkondiging indronk en het Woord van God kracht deed.”

Ziekte

In 2006 werd er bij ds. Peet een vorm van lymfklierkanker geconstateerd. „Het kwam als een donderslag bij heldere hemel,” zegt de predikant. Hij vertelt hoe moeilijk het was, maar ook hoe hij met ontroering in Psalm 103, zijn lievelingspsalm, las: „Die al uw krankheden geneest.” „Het was een wonder dat de chemotherapie aansloeg en de kanker uit mijn lichaam verdween. De eerste tijd na mijn ziekte moest ik het nog kalm aandoen, maar nu voel ik me lichamelijk weer zo goed, dat ik al het werk in deze drukke gemeente kan verrichten. Zo’n grote God heb ik.”

Hij vertelt het verhaal van de man die een letter ”b” zette achter de teksten met een belofte van God. Achter een aantal daarvan had hij een tweede letter b gezet. Dat betekende beproefd. Ten slotte kwam er bij een aantal teksten nog een derde b te staan: bevonden.

Ds. Peet: „Zo heb ik het tijdens mijn ziekte ondervonden. Ik heb altijd sterk bij de beloften in de Bijbel geleefd. Tijdens mijn ziekte werd ik beproefd en daarna kon ik ook de derde b invullen. Wat ik aan anderen heb voorgehouden bleek waar te zijn in mijn eigen leven. De beloften van de Heere zijn betrouwbaar.”

Ds. H. Peet

Huibertus Peet werd in 1964 in Groningen geboren.

De latere predikant studeerde theologie aan de Theologische Hogeschool van de Christelijke Gereformeerde Kerken in Apeldoorn.

Zijn eerste gemeente was de christelijke gereformeerde kerk van Klundert. Daar werd hij op 20 oktober 1989 bevestigd. In 1996 nam hij een beroep aan naar Spijkenisse. Sinds 2000 staat hij in Bunschoten.

In 2006 trof ds. Peet een ernstige ziekte, waarvan hij geheel is hersteld.

Ds. Peet is gehuwd, het echtpaar Peet heeft vier kinderen.

Zie ook:

Bunschoten: bevestiging/intrede ds. H. Peet (De Wekker, 01-09-2000)

Ds. H. Peet neemt afscheid van Spijkenisse (Reformatorisch Dagblad, 06-07-2000)

Ds. H. Peet doet intrede in Spijkenisse (Reformatorisch Dagblad, 15-01-1996)

Kand. H. Peet deed intrede in chr. geref. Klundert (Reformatorisch Dagblad, 23-10-1989)