De Alfa Romeo 166 is en blijft een opvallende verschijning. Deels komt dat doordat de langgerekte gestalte zeldzaam is gebleven sinds haar debuut een aantal jaar geleden. De attentiewaarde van de 166 wordt echter voor het overgrote deel bepaald door zijn fraaie en originele styling. De frontpartij was daarbij altijd de zwakke plek in het ontwerp. Te weinig expressief en te weinig in harmonie met de rest van het programma, luidde de kritiek over het algemeen. Die stemmen zullen verstommen zodra de vernieuwde 166 in beeld komt. De voorzijde is nu helemaal goed: karakteristiek en dynamisch. En ook over de familieband zijn geen misverstanden mogelijk. Jammer alleen dat die lelijke kentekenplaat de neus van overheidswege moet ontsieren.

De eerste editie van de 166 was leverbaar met drie benzinemotoren en een diesel. De laatste, een 110 kW/150 pk sterke 2,4 liter direct ingespoten common rail turbodiesel, heeft gezelschap gekregen van een nieuweling. Feitelijk gaat het om dezelfde vijfcilinder krachtbron. Het verschil openbaart zich echter in de toepassing van vier in plaats van twee kleppen per cilinder. Die extra beademing mist haar uitwerking niet. Het maximumvermogen is toegenomen tot 129 kW/175 pk bij 4000 tpm, terwijl het maximumkoppel nu 385 Nm bij 2000 tpm bedraagt. Daarmee is de 1515 kilo zware Italiaan uitstekend bediend.

Geen snelle drinker

De motor produceert niet alleen een fraai geluid, maar hangt daarnaast lekker aan het gas. Versnellen gaat moeiteloos. Koppel is bij lage toerentallen reeds royaal aanwezig, zodat de versnellingspook amper aangeraakt hoeft te worden. De cijfers spreken ook duidelijke taal. In 8,9 seconden bereikt de 166 vanuit stilstand een snelheid van 100 km/h en de auto haalt een topsnelheid van 222 km/h. Daarbij is de Alfa niet eens een snelle drinker. Een gemiddeld verbruik van 1 op 12,8 is in deze klasse absoluut oké.

In tegenstelling tot de tienkleps diesel kan de nieuwe motor gecombineerd worden met een automatische transmissie met vijf verzetten. Nodig is dat niet. De zesbak schakelt uitstekend en past prima bij het dynamische karakter van de auto. Alfa Romeo’s hebben een sportieve reputatie hoog te houden. De 166 maakt de daarmee samenhangende verwachtingen volledig waar. De auto stuurt scherp en het onderstel toont zich lekker communicatief. De auto is stevig geveerd, maar is desondanks prima gezelschap voor lange afstanden. Op woonerven geldt een ander verhaal. Alfa monteert niet al te stevige dempers, waardoor de carrosserie bovengemiddeld veel in- en uitveert. Vooral bij het rijden over verkeersdrempels hoor je regelmatig de bodem over het wegdek schrapen.

Smaakvol ingericht

Het interieur is nauwelijks aangepast. Het geheel is smaakvol en chique, maar niet altijd even logisch vormgegeven. Het dashboard en de portieren van de duurdere uitvoeringen zijn met leer bekleed en vormen een lust voor het oog. Bij merken als BMW, Audi en Mercedes-Benz is een dergelijke luxe voorbehouden aan de topmodellen, die twee keer zo duur zijn als de Alfa.

Het meubilair is comfortabel en prettig. De zitpositie achter het stuur is dat minder. Voor het mooie zit je wat te hoog in een sportieve auto als de 166. Ruimte is er voorin ruimschoots voldoende. Voor de beenruimte achterin geldt hetzelfde. Alleen is de hoeveelheid hoofdruimte voor de achterpassagiers aan de krappe kant. Alfa Romeo levert de 166 2.4 JTD 20V vanaf 42.950 euro. De 166 is overigens leverbaar vanaf 34.450 euro.