Hij is blij dat het erop zit, want het is hem niet meegevallen. Toch is Eerdmans na het weekje celzitten niet van standpunt veranderd. „Ik blijf voorstander van twee en meer gevangenen in een cel. Het is goed te doen, al moet je wel een beetje oppassen bij de selectie. Je moet geen agressieve types bij elkaar zetten.”

Van vorige week vrijdag tot donderdagochtend verbleef Eerdmans op eigen verzoek in het huis van bewaring in Nieuwegein. Hij zegt hier veel te hebben geleerd. „Ik kan het ieder kamerlid aanraden.”

Hij liet zich behandelen zoals alle anderen: riem af, veters uit de schoenen, uit de kleren en voorover bukken voor inspectie op verdovende middelen. De meegenomen tijdschriften en boeken moest hij bij binnenkomst inleveren.

Alle gevangenen die hij heeft gesproken zijn volgens Eerdmans van plan na hun vrijlating meteen verder te gaan met hun criminele activiteiten. „Het gaat voor een groot deel om mensen die nooit een normaal normen- en waardenpatroon hebben geleerd. Volgens mij moeten we in de gevangenis veel meer doen aan heropvoeding. Alleen maar rondhangen en tv-kijken lost niets op.”

Hij werd gesterkt in zijn mening dat de rol van de reclassering van weinig waarde is. De reclassering ligt de laatste jaren onder vuur. Terecht, zo constateerde de LPF’er. „Alle gevangenen die ik heb gesproken, zeiden: Schaf de reclassering maar af, want dat stelt niets voor.”

Het verblijf met twee in een cel is Eerdmans niet slecht bevallen. „Ik zat in een ruimte van 4 bij 2,5 meter, samen met een Marokkaan, die vijf keer per dag tot Allah bad. Maar er waren geen problemen. Mijn celgenoot zat daar omdat hij van diefstal wordt verdacht, maar hij heeft me uitvoerig uitgelegd dat hij onschuldig is. Iedereen die ik daar heb gesproken was trouwens onschuldig.”

Met zijn celgenoot praatte hij veel over de islam. Het kamerlid schrok van zijn opvattingen. Overspelige vrouwen moesten worden gestenigd en Palestijnse zelfmoordterroristen beschouwde hij als helden.

Ook met de andere gevangenen had Eerdmans geen moeilijkheden. „Ik heb nog geschaakt met een moordenaar, die in cassatie is gegaan tegen zijn veroordeling tot twaalf jaar. Dat partijtje heb ik verloren, ja.” Het betrof de topcrimineel Han V., ook wel ”het beest van Hoorn” genoemd.

Hij zegt veel gediscussieerd te hebben met andere gevangenen over de politiek. Ze vonden het wel bijzonder dat hij daar zat. Daarmee dwong hij veel respect af. „Gevangenen zien anders nooit een politicus.” De meeste Nederlandse gevangenen bleken op Pim Fortuyn te hebben gestemd. Overigens was het overgrote deel van allochtone afkomst.

Aan een dag in de cel komt geen eind. Dat is het LPF-kamerlid het meest tegengevallen. De tijd verstrijkt uiterst traag. „Dit is de langste week van mijn leven geweest. Maar je wordt goed behandeld. Ook het eten is goed. En verder heb je een tv en je krantje.”