„Ik heb echt veel spijt van wat er is gebeurd. Het was een aardig mens. Dit had nooit moeten gebeuren”, zei hij woensdag in de rechtbank in Stockholm.

Mijailovic verzocht de aanklagers, net als zijn advocaat eerder op de dag, hem te vervolgen voor doodslag in plaats van moord. Hij zei dat er van voorbedachten rade geen sprake was. Maar het openbaar ministerie wees de verdachte er aan de hand van beelden van bewakingscamera’s op dat hij Lindh al veertien minuten volgde voordat hij haar neerstak.

De 25-jarige man die sinds woensdag terechtstaat, kent een lange voorgeschiedenis van psychische problemen en geweldsuitbarstingen. De centrale vraag in het proces zal dan ook voornamelijk worden of Mijailovic toerekeningsvatbaar was ten tijde van het misdrijf op 10 september vorig jaar.

„Ik weet niet hoe vaak hij om hulp heeft gevraagd”, zei zijn moeder kortgeleden voor het eerst in de openbaarheid over de pogingen van haar zoon om psychiatrische behandeling te krijgen. „Ik weet dat hij stemmen hoort. Gezonde mensen doen dat niet”, zei ze tegen de tabloid Aftonbladet.

Mijailovic kwam naar eigen zeggen tot zijn daad door de stemmen in zijn hoofd, zo blijkt uit delen van het politieverhoor die zijn vrijgegeven. „Het was zuiver toevallig dat ik haar tegenkwam. Toen hoorde ik de stemmen komen en zo, die zeiden dat ik haar moest aanvallen”, aldus de verdachte. Hij verklaarde vervolgens te vermoeden dat de boodschappen van Jezus komen.

Een politiek motief zegt hij niet te hebben. „Ik ben niet eens geïnteresseerd in politiek. Ik heb nog nooit gestemd en hou me daar ook niet mee bezig. Ik wilde niet gaan stemmen over de EMU en heb niet gestemd voor toetreding tot de EU”, aldus Mijailovic.

Zijn slachtoffer heu?lijkt daar andere gedachten over te hebben gehad. Volgens Aftonbladet verklaarde Lindh tegen het hoofd bewaking van het warenhuis waar ze werd neergestoken dat ze ervan overtuigd was dat het een politieke aanslag betrof.

Vijf dagen voor de steekpartij van 10 september werd hij uit een inrichting ontslagen. „Hij had het heel zwaar, maar de artsen noch het ziekenhuis begrepen dat hij hulp nodig had. Iedereen gooide hem eruit. Hij was vier jaar lang ziek geweest en sliep helemaal niet. Wie zou dat volhouden?” vroeg zijn moeder zich af.