Geotextiel is een nieuw materiaal om rivierdijken te beschermen tegen uitspoelend zand. Het is de bedoeling dat dijkvakken tussen Ingen en Rijswijk in de provincie Gelderland op proef een binnenwand van geotextiel krijgen.

Dijken verliezen zand aan de onderkant als het rivierwater hoog staat en door de dijk heen sijpelt. Door dit zogenoemde piping ontstaan er holle ruimtes in de dijk. Die zijn met het blote oog niet zichtbaar, maar de dijk is daardoor wel instabiel en kan makkelijker bezwijken onder de druk van hoogwater. Wanneer geotextiel verticaal in het dijklichaam wordt gespannen, wordt het zand tegengehouden, zo is gebleken bij proeven in een testdijk.

Het schap probeert de verankering van het doek uit in een weiland in IJzendoorn, dat dezelfde bodem heeft als een dijk langs de rivier. Als de gekozen werkwijze succesvol is, volgt in oktober de eerste test in een echte rivierdijk.

Gisteren bleek uit het Deltaprogramma 2015 dat vrijwel alle dijken in Gelderland verstevigd of verbeterd moeten worden. Omdat dijken niet eindeloos verhoogd kunnen worden, wordt er al enkele jaren gezocht naar andere manieren om het achterland te beschermen tegen overstromingen. Het waterschap bouwt bijvoorbeeld bredere bermen en dammen langs de Waaldijken.

Orkaan Katrina

Een evaluatie van orkaan Katrina schudde de Nederlandse waterschappen in 2005 wakker: de meeste dijken bij New Orleans waren niet bezweken door overspoeling of doorbraken, maar door piping, een verschijnsel waaraan tot die tijd nauwelijks aandacht werd gegeven.

In 2012 presenteerde waterschap Rivierenland een onderzoek van ingenieursbureau Arcadis naar de risico’s van piping in het bovenrivierengebied. Daaruit bleek dat bij waterschap Rivierenland 267 kilometer van de onderzochte 450 kilometer rivierdijk om deze reden zou moeten worden aangepakt.

Zie ook:

Kommer en kwel langs de rivier

www.rd.nl/piping