Het congres, georganiseerd door CPS Onderwijsontwikkeling en advies, vond plaats in de Fabrique, een evenementenlocatie in een voormalig mengvoeder­bedrijf.

Tussen de lezingen werden video’s getoond, waarin kinderen in een paar zinnen een school­directeur en een vader typeerden.

Over de schooldirecteur:

„Hij is de basis van de school.”

„Tja, ehm.”

„Hij regelt veel, en hij praat héél veel.”

„Hij geeft kinderen straf als ze iets heel ergs hebben gedaan.”

„Hij gaat netjes gekleed, en als je ’m ziet, loopt hij heel snel voorbij. Ik heb hem nooit gesproken of zo.”

Over vaders:

„Hij houdt veel van kinderen, en speelt met de kinderen.”

„Hij gaat naar z’n werk, en als hij dan thuiskomt, gaat hij met je eten, en dan film kijken.”

„’t Is altijd een man, en meestal positief als je er een hebt.”

„Hij probeert een beetje stoer te doen.”

„Hij laat strijken aan iemand anders over.”

„Veel scholen denken dat als ze de ouders maar genoeg informeren, ze ook echt met hen samen­werken”, zei Peter de Vries bij de opening van het congres. De Vries is onderwijsconsultant en auteur van diverse boeken, waaronder het e-book ”Ouderbetrokkenheid 3.0”. „Als je als school met over-assertieve of juist met heel passieve ouders te maken krijgt, vraag je dan af op welke manier je de ouders informeert, en of de informatiestroom niet te groot is”, hield hij de leraren, ouders en schooldirecteuren voor. „Ouderbetrokkenheid heeft alles te maken met de cultuur in het lerarenteam op school. Als daar een vrijblijvend sfeertje heerst, wordt dit weerspiegeld in de vrijblijvendheid van de ouders.”

Volgens De Vries is een van de kenmerken van ouderbetrokkenheid juist de niet-vrijblijvende, gelijkwaardige samenwerking tussen school en ouders, waarbij men van elkaars verwachtingen op de hoogte is. „Waarom voert een school tienminuten­gesprekken? Waarom houden we informatieavonden? Elke school begint zo’n beetje het nieuwe jaar met een informatieavond, maar weten we wel wat de behoeften en verwachtingen van de ouders zijn?”

Dr. Anne T. Henderson, toonaangevend onderzoeker in de VS, liet zien welke effecten thuis- en gezinsfactoren hebben op het lees- en reken­onderwijs. Ze stelt dat betrokkenheid van het gezin bij de school een krachtige, lange­termijninvloed heeft op het leerproces van de kinderen. „Dit geldt voor álle achtergronden, niet alleen voor de hogere milieus. Deze leerlingen hebben een hoger niveau, werken harder, halen betere resultaten en hebben betere sociale vaardigheden.”

Volgens Henderson kunnen ouders zich trainen in het stellen van de juiste vragen aan hun kinderen. „De algemene vraag, hoe ging het op school, wordt altijd op dezelfde manier beantwoord. Wat heb je gedaan? O, gewoon, niks. Maar het stellen van specifiekere vragen dwingt je om uit te zoeken wat kinderen precies op school doen.”

De Spaanse onderzoeker Raquel-Amaya Martínez González presenteerde gegevens over vader­betrokkenheid in Noord-Spanje. Bij haar onderzoek waren ruim 2200 vaders betrokken, met kinderen van 0 tot 18 jaar. González ging na hoe deze vaders hun eigen rol zien en op welke manier ze betrokken zijn bij het leerproces van hun kind. Van de vaders zegt 62 procent dat hij zijn kind dagelijks helpt met huiswerk. Van hen denkt 92 procent dat de leerkracht goed voor hun kind zorgt, 91 procent vindt dat de leerkrachten competent zijn, aldus het Spaanse onderzoek.