Drie van de kinderen, inmiddels zelf bejaard, zijn in Nederland en wonen donderdag de rechtszaak bij in Den Haag. Het zijn de vrouw Paturusi (82) en de mannen Halik (76) en Monji (77). Monji was getuige van de dood van zijn vader en zal in Den Haag vertellen over de gebeurtenissen in januari 1947 in het dorp Suppa.

In Suppa en Bulukumba, waar de drie vandaan komen, zijn in totaal honderden mannen gedood en werden huizen in brand gestoken. Dat gebeurde tijdens de ‘zuiveringsacties’ van het Depot Speciale Troepen onder commando van kapitein Raymond Westerling.

De acties moesten een einde maken aan de anarchie en het verzet tegen de kolonisator in het vroegere Zuid-Celebes. De militairen hadden daarbij carte blanche en bepaalden zelf wie schuldig was en werd doodgeschoten.

De zaak van de kinderen van Sulawesi ligt in het verlengde van de zaak-Rawagede. Hoewel Nederland zich beriep op verjaring, bepaalde de rechter in 2011 dat Nederland een schadevergoeding moest betalen aan weduwen van slachtoffers van het bloedbad in het Javaanse dorp. Later besloot Nederland ook te betalen aan de weduwen van Sulawesi, maar niet aan de kinderen.

Hun advocaat Liesbeth Zegveld kan naar eigen zeggen „geen argument vinden” waarom de kinderen geen recht hebben op een vergoeding en de weduwen wel. „Misschien hebben zij wel meer recht op compensatie dan de weduwen”, liet Zegveld vorig jaar al weten.

In totaal hebben 23 nabestaanden de gang naar de Nederlandse rechter gemaakt: 5 kinderen, maar ook nog 18 weduwen. Een aantal van die hoogbejaarde vrouwen eist een schadevergoeding, terwijl de anderen een schikking niet hebben geaccepteerd vanwege een financieel geschil.

Door de vaak zeer hoge leeftijd van de nabestaanden „werkt de tijd in het voordeel van de Staat”, aldus Zegveld. Volgens haar vreest Nederland een stortvloed aan claims van familieleden van de slachtoffers, als Nederland ook de kinderen moet betalen. Maar volgens Zegveld gaat het hoogstens om enkele tientallen mensen.