Tientallen hulpverleners helpen nabestaanden
UTRECHT (ANP). Bijna 4 weken na de ramp met het vliegtuig van Malaysia Airlines in het oosten van Oekraïne zijn ongeveer 200 medewerkers van Slachtofferhulp Nederland betrokken bij de nabestaanden van de slachtoffers. Nabestaanden kunnen bij hen terecht om hun verhaal te doen, of voor hulp bij juridische en praktische zaken.
Een woordvoerster van Slachtofferhulp Nederland vertelt dinsdag dat veel van de 25 ‘casemanagers’ worden ingezet. Dat zijn betaalde medewerkers die direct contact hebben met de achtergebleven familieleden van slachtoffers. Daarnaast zijn ongeveer 175 onbetaalde krachten betrokken bij mensen die iets verder van de slachtoffers af staan.
De nabestaanden hebben Slachtofferhulp Nederland goed weten te vinden, aldus de zegsvrouw. „Er zijn ongeveer 300 inlogcodes verstrekt voor het besloten deel van onze website vliegrampoekraïne.nl.” Daar staat informatie van slachtofferhulp, overheid, politie en Openbaar Ministerie die alleen bestemd is voor nabestaanden.
In principe krijgen nabestaanden een vaste medewerker van slachtofferhulp toegewezen als hun geliefde is geïdentificeerd. Voor die tijd zijn de familierechercheurs het aanspreekpunt. Maar bijvoorbeeld in complexe gevallen komen de casemanagers al eerder in beeld. „Als een heel gezin is overleden, dan kan het moeilijk zijn om te achterhalen waar bijvoorbeeld bankrekeningen liepen, zodat hun zaken kunnen worden afgewikkeld.”
In het najaar, waarschijnlijk in oktober, wil slachtofferhulp informatiebijeenkomsten houden voor de nabestaanden. Daar komen allerlei praktische zaken aan de orde. Nabestaanden zullen zich mogelijk rond die tijd verenigen, omdat dan dingen als schadeclaims in beeld komen. „Op dit moment is het nog volop de tijd om te rouwen.”
De MH17-ramp, waarbij 298 mensen omkwamen, waaronder 196 Nederlanders, verschilt in meerdere opzichten van de vliegramp uit 2010 in Tripoli waarbij 70 Nederlanders omkwamen, zegt slachtofferhulp. „Alleen al de omvang is anders. Daarnaast speelt ook de situatie in Oekraïne mee, de respectloze manier waarop daar met de lichamen en spullen is omgegaan en het feit dat het geen ongeluk was.”
„Ook is het heel anders dat nabestaanden niet naar de rampplek toe kunnen, zoals dat in Tripoli wel kon.” De wens om die plek te bezoeken, leeft sterk onder de nabestaanden. „Je wil bij wijze van spreken de grond voelen, je wil daar zijn waar je geliefde was.”