Dat benadrukten Anna en Tatjana woensdag in Amsterdam tijdens de presentatie van de vereniging Atalantas. Anna en Tatjana zijn de initiatiefnemers van de nieuwe belangenclub. Anna verblijft sinds tien jaar in Nederland. Ze heeft de zogeheten B9-status, een verblijfsstatus voor slachtoffers van mensenhandel die aangifte hebben gedaan. „Als ik het opnieuw zou moeten doen, zou ik nooit aangifte doen”, zei de 31-jarige Anna woensdag in vloeiend Nederlands.

De B9-status heeft meer nadelen dan voordelen, vinden Anna en Tatjana. De status verloopt zodra de rechtszaak tegen de mensenhandelaren tegen wie ze aangifte deden, is afgerond. Wanneer dat zal zijn, weten ze niet. Beide vrouwen worden niet op de hoogte gehouden van het verloop van het onderzoek. „Ik kan morgen het land worden uitgezet”, zegt Anna.

Anna en Tatjana mogen met hun B9-status niet werken. Desondanks verplicht de sociale dienst hen wel te solliciteren. Anna werd al eens aangenomen, maar moest vervolgens meteen vertellen dat ze niet mocht werken. De B9-status biedt ook geen recht op gezinshereniging. Anna haalde haar kind daarom illegaal naar Nederland. Ze krijgt geen kinderbijslag en haar uitkering is niet berekend op de verzorging van een kind.

Atalantas wil zich hard maken bij de politiek voor een betere regeling voor vrouwen, mannen en kinderen die slachtoffer zijn van mensenhandel. Het idee voor de vereniging ontstond nadat de twee vrouwen waren ontvangen in de Tweede Kamer, meelevende reacties ontmoetten, maar geen resultaat boekten. Ze besloten zich te verenigen en een gezamenlijk offensief te starten.

Cijfers over het aantal mensen in Nederland dat slachtoffer is van mensenhandel, zijn nauwelijks te geven. De Stichting Tegen Vrouwenhandel registreert vrouwen die aangifte deden. Dat waren er bijna 350 in 2002. Naar schatting doet 5 tot 10 procent van de slachtoffers aangifte. Dat zou betekenen tussen de 3500 en de 7000 slachtoffers per jaar.