Brans leidt het bedrijf Attingo uit Nieuw-Vennep. Het bedrijf doet aan ‘data recovery’, oftewel het terughalen van de informatie op geheugens van tabletcomputers, mobiele telefoons, laptops, digitale camera’s en usb-sticks. „Daarop staan de laatste foto’s van de slachtoffers, van de dierbaren, dat heeft heel veel impact”, aldus Brans.

Het is 2 weken na de ramp overigens nog altijd niet duidelijk waar de spullen van de passagiers en bemanningsleden nu zijn. Veel bagage ligt nog op de rampplek. Sommige bezittingen zouden naar de steden Torez of Donetsk zijn gebracht. Misschien hebben bewoners van het rampgebied een deel achterovergedrukt. „Eerst moet alles als de sodemieter naar Nederland, en niet in dat stomme Oekraïne, waar je niet weet wat er mee gebeurt”, zegt Brans onomwonden. Een klein deel van de spullen is intussen in handen van de Nederlandse repatriëringsmissie in Oost-Oekraïne.

Attingo hielp onder meer na de vliegramp in Libië in 2010. Het bedrijf wist de vakantiefoto’s van de kapotte apparaten van de slachtoffers te halen en aan de nabestaanden te geven. Dat deed Attingo kosteloos. Na de vliegramp in Oekraïne vraagt het bedrijf er ook geen geld voor. Brans: „Je weet niet wat je overkomt als iemand tegen je zegt dat zijn zoon en schoondochter op huwelijksreis waren en dat ze hun camera van oma hadden gekregen. We hebben heel veel families kunnen helpen en enorme waardering van de nabestaanden gekregen.”

Veel mensen in het ramptoestel gingen op vakantie of waren op weg terug naar huis. „Ieder mens heeft tegenwoordig wel drie of vier geheugendragers bij zich, zoals een mobiele telefoon. Op vakantie een digitale camera, met nog wat extra geheugenkaarten voor de zekerheid. De laptop van je werk, een iPad voor de kinderen. Misschien ook usb-sticks. Ik schat dat er meer dan 1000 en misschien wel 2000 digitale geheugens aan boord van dat toestel waren.”

Die geheugens zullen flink beschadigd zijn door de explosie op ruim 10 kilometer hoogte en vervolgens door de val. Maar zelfs van een zwaar beschadigd geheugen is nog informatie te halen. „Als de chip in tweeën ligt, of zwaar beveiligd is met wachtwoorden, of als de harddrive is bekrast of met magneten is bestraald, dan is het bijna onmogelijk. Maar verder kan het. Zo’n harde schijf zal van binnen flink kapot zijn, maar we maken een goede kans de data te herstellen. Bij ernstige schade duurt dat een week, bij lichte schade een dag”, aldus Brans.