Chinese webshops populair, maar niet altijd betrouwbaar
APELDOORN. Via internet direct spullen uit China bestellen is eenvoudig en goedkoop. Maar de kwaliteit is lastig te controleren en de kosten kunnen soms tegenvallen.
Oranje is gewild, ook al is het WK allang afgelopen. Vooral allerlei spullen die met het Nederlands elftal te maken hebben, zoals tenues, rugtassen, horloges, sleutelhangers en handdoeken. Een enorme hoeveelheid van dit soort artikelen is eenvoudig via internet in China te bestellen. Een heel tenue gaat daar voor 14 euro de deur uit. Via Nederlandse sites kost alleen een WK-shirt toch al snel zo’n 75 euro.
Het is slechts één voorbeeld van de talloze producten die via Chinese websites in Nederland worden aangeboden. Je kunt er halsbanden voor de hond kopen, maar het gaat toch voornamelijk om speelgoed, gadgets, games, accessoires voor smartphones, de auto en Apple-producten, mp3-spelers, sieraden, navigatiesystemen, tablets.
Deze handel heeft de afgelopen jaren een vlucht genomen, ook al zijn Nederlanders nog altijd enigszins terughoudend met winkelen via internet, zeker vergeleken met inwoners van omringende landen. Niettemin blijkt volgens een recent onderzoek van adviesbureau PwC dat zes op de tien Nederlanders minimaal maandelijks iets online bestellen. Er zijn (nog) geen cijfers over het aantal aankopen via Chinese webshops, maar volgens Wijnand Jongen van Thuiswinkel Waarborg worden deze almaar populairder. Onder meer doordat betalen inmiddels eenvoudiger is geworden. „Je hebt geen creditcard meer nodig om iets te kopen.”
Vorig jaar gingen er bijna 100 miljoen orders over de digitale toonbank, goed voor in totaal bijna 11 miljard euro. Dat was een groei van 8,5 procent ten opzichte van 2012. Het CBS verwacht dit jaar een toename van zo’n 10 procent.
Langen: „Daarmee zouden we de trend in andere Europese landen en de Verenigde Staten volgen, waar kopen via internet een heel snelle groei laat zien.” (gekort ivm lengte. voor web laten staan!)De grote aantrekkingskracht van de Chinese sites is dat je er voor een appel en een ei spullen kunt kopen. Zoals een gsm-hoesje voor een euro en een smartphone voor 15 euro. Je zit voor een dubbeltje op de eerste rang. Maar zoals Jongen zegt, is dat vaak te mooi om waar te zijn.
Het is maar zeer de vraag of het bestelde product daadwerkelijk aankomt, en vooral of het geen namaak is. Vanuit China komen heel veel nephorloges, nepsmartphones alsmede nep(sport)kleding. Internetprovider AltusHost is om die reden gestopt met het faciliteren van 3000 van origine Chinese websites met nepproducten van onder meer kledingconcerns Gucci en Chanel en de horlogemerken Omega en Breitling.
Begin dit jaar constateerde De Nederlandsche Bank (DNB) in een rapport dat Nederlanders zich over dit soort zaken echter minder zorgen maken dan over de hoge kosten van internationaal betalen. Dat is vreemd, want volgens DNB zijn die kosten er helemaal niet.
Wel moet er over een bestelling van meer dan 22 euro, inclusief verzendkosten, omzetbelasting worden betaald. Zodra de kosten meer dan 150 euro bedragen, dienen er ook invoerrechten te worden betaald. De douane kan echter niet alles controleren wat Nederland binnenkomt, dus het is goed mogelijk dat die kosten er niet bij komen.
Het is nog altijd onduidelijk hoe groot de concurrentie van Chinese websites is voor de Nederlandse webwinkels. Zeker is wel dat China wereldleider op dit gebied is. De verwachting is dat er volgend jaar voor bijna 300 miljard euro zal worden omgezet aan aankopen via Chinese websites.
In het voordeel van China is dat de artikelen spotgoedkoop zijn en dat de websites geen verzendkosten rekenen, in tegenstelling tot Nederlandse sites die de spullen veelal ook uit China betrekken.
Daartegenover staat dat Chinees speelgoed, dat zeer veel via internet wordt besteld, volgens de Nederlandse Voedsel- en Waren Autoriteit (NVWA) niet altijd voldoet aan de Nederlandse eisen van veiligheid en gezondheid. Het voedt vooralsnog de gevoelens van veel Nederlandse consumenten dat de ‘eigen’ webwinkels over het algemeen meer te vertrouwen zijn dan sites uit het Verre Oosten.