„Nederland telt kerkgebouwen omdat wij weten dat we kwetsbaar zijn”, zei dominee Jannie Nijwening van de doopsgezinde gemeente in Den Haag. „We weten dat sommige dingen te groot zijn voor ons. Te groot om alleen te dragen.”

In de kerk nam ook Irma van Weij het woord. Zij verloor haar goede vriendin bij de vliegtuigcrash. Ze bedankte haar geëmotioneerd voor hun vriendschap. „We hebben 45 jaar lief en leed gedeeld. Samen is niet meer, mijn hart huilt.” Predikant Richard Roest uit de Utrechtse wijk Leidsche Rijn vertelde over twee jongeren uit zijn kerk die in het ramptoestel zaten. Het had een topvakantie met hun grootouders moeten worden. „Twee levens volop in bloei, nu zo gruwelijk omgekomen.”

Dominee Klaas van der Kamp, algemeen secretaris van de Raad van Kerken, sprak de overweging uit. „Hoe bestaat het dat mensen als u en ik zomaar ineens worden weggerukt, op weg naar een lezing, hun vakantiebestemming”, zei Van der Kamp. „Baby’s nog, familie, vrienden. Hoe bestaat het.”

In de kerk volgden 570 mensen de dienst, een initiatief van de gezamenlijke kerken in Nederland. Buiten op het plein keken nog eens honderden mensen op grote tv-schermen. Zangeres Iris Kroes zong I Still Cry. Ook werd een minuut stilte gehouden. Na afloop legden de aanwezigen buiten een gekleurde bloem bij een vliegtuig, eveneens gemaakt van bloemen. De bijeenkomst ‘Verbonden in verdriet’ werd door de christelijke omroepen live uitgezonden op Nederland 2.

De ramp heeft veel levens volgens Nijwening voorgoed veranderd. „Vandaag zijn we verbonden met elkaar in verdriet. Laten we ook morgen en de rest van ons leven verbonden blijven.”