Geïnspireerd door haar overvolle zolder met ongebruikte en oude spullen kwam ze op het idee om de site ruilmarktplaats.nl op te zetten. „We hadden zoveel overbodige rommel die we wilden weggooien. Maar toen bedacht ik dat ik de spullen beter kon geven aan mensen die het minder goed hebben.”

Goossens werd als lid van de Facebookgroep ”Ik geef weg in Alphen aan den Rijn” al regelmatig geconfronteerd met armoede. „Een van de mensen die ik aan de deur kreeg, vertelde me openhartig dat ze nauwelijks te eten heeft. Dat ze haar kinderen nog net het nodige kan geven, maar dat zijzelf buiten de deur eet. Door de afwas te doen in een restaurant en daarbij de restjes van de borden te eten. Dat geloof je toch niet? Er is echt veel armoede. Er zijn heel wat meer mensen met een kleine beurs dan met een grote.”

Ze ondervond dat ze hen met kleine dingen toch iets gelukkiger kan maken. „Ik heb kinderen aan de deur gehad die huilden van geluk dat ze ons speelgoed mochten meenemen. Zelfs al was het kapot. Ze waren er zo blij mee.”

Goossens gaat nog een stapje verder. „Waarom zouden we bij de supermarkt bij acties het tweede gratis product voor onszelf houden? Dat tweede artikel kun je toch beter weggeven dan op voorraad houden. Hetzelfde geldt als je eten overhoudt. Kliekjes kun je invriezen, maar ook uitdelen aan mensen die het goed kunnen gebruiken. Ik weet er genoeg. Ja, die bel ik dan op.”

Goossens wilde meer dan alleen haar eigen spullen uitdelen. Dus kwam ze met een website waar mensen spullen die ze te veel hebben via ruilhandel kunnen weggeven. Op de site zijn allerlei artikelen te vinden. Het internetbedrijf Zojoh New Media verleende gratis de faciliteiten. 
Goossens: „Je kunt wel iets in 
je hoofd hebben, maar het moet 
ook gebruikersvriendelijk zijn.”

„Commercieel gezien is het voor ons een zwaar verliesgevend project”, aldus Berry van Venetië, met zijn broer Patrick eigenaar van het internetbedrijf. „Maar we doen graag aan maatschappelijk verantwoord ondernemen. Dit is een mooi en goed concept. En het werkt. Er wordt heel veel geruild, zo verneem ik.”

De site loopt inderdaad goed, aldus Goossens. „Zonder enige vorm van reclame groeit het aantal gebruikers dagelijks. We hebben al 1500 gebruikers. Die hoeven zich alleen maar de registreren met gebruikersnaam, postcode en e-mailadres. Geen lange vragenlijst, daar heb ik zelf ook een hekel aan.”

De doelgroep is de minder koopkrachtige Nederlander. „Mensen met een grote of grotere beurs nemen de moeite niet om te ruilen. Die kopen liever.” De minder koopkrachtigen ruilen via de website met elkaar. „Gun de spullen die jij hebt staan voor een kleine geste aan een ander. Een pak luiers, een koekje voor de kinderen, een fles siroop, of iets wat je zelf goed kunt gebruiken. Gun het een ander die er dan weer heel blij mee is.”

Niet altijd lukt het om in goederen te ruilen. Neem bijvoorbeeld de advertentie waar een eenpersoonkano tegen hondenkoekjes wordt aangeboden. Er staan ook advertenties waar de ruiler om geld vraagt. Dat is volgens Goossens niet te vermijden. „Het is natuurlijk lastig om als je in Groningen woont iemand in Zeeland een koekje op te sturen. Als je geld wilt vragen, dan mag het niet meer dan een kwart van de nieuwwaarde zijn.”

De ruilmarktplaats dient ook het milieu, stelt Goossens. Ze vindt het belangrijker om de afvalberg terug te dringen. „Ik gooi vandaag een Maxi-Cosi weg en morgen ga jij naar de winkel om er één te kopen. Dat is gewoon verspilling.”

Goossen leunt niet achterover nu de site eenmaal staat. „De meesten van onze gebruikers hebben geen pc of laptop, maar wel een telefoon. We zijn nu bezig met het ontwikkelen van een app die ze gratis kunnen downloaden. Dit om het ruilen nog gemakkelijker en goedkoper te maken.”