De Arubaanse premier Mike Eman begon afgelopen vrijdag aan een hongerstaking. De zogeheten Rijksministerraad (de Nederlandse ministerraad plus vertegenwoordigers van Aruba, Curaçao en Sint Maarten) wil de Arubaanse begroting namelijk niet ondertekenen. Eman zou te weinig doen om het tekort op de begroting in te perken. Nederland wil ook dat er een onderzoek komt naar de slechte financiële situatie van het eiland.

Oostindie denkt dat Nederland en Aruba achter de schermen werken aan een compromis. „Den Haag wil per se een forse ingreep in de begroting. Stevige bezuinigingen dus. Daar ben ik van overtuigd. Minister Plasterk en ook premier Rutte maken zich grote zorgen. Maar het compromis moet ook gezichtsverlies voor Eman voorkomen.”

Dat Eman zonder gezichtsverlies kan stoppen met zijn protest, is zeker in het belang van Nederland. „Als Eman moet bezuinigen, betekent dat op zo’n klein eiland dat hij ambtenaren moet ontslaan. Dat zijn veelal zijn eigen kiezers. Dat kan voor hem een electoraal drama worden. En Nederland wil dat niet, want Eman is de beste politicus die het zich daar kan wensen. Hij is een zeer betrouwbare partner. Nederland heeft niets aan nog meer ruzie met de eilanden, en al helemaal niet met Aruba.”

Maar als Eman straks zegt dat Nederland de bezuinigingen heeft opgelegd, kan Den Haag daar wel mee leven, verwacht Oostindie. „Als de bezuinigingen er maar komen. Onder de gegeven omstandigheden vindt Nederland het prima om zich als boeman te laten afschilderen. Het is niet in het Nederlandse belang, maar het is ook geen drama.”

Oostindie denkt ook dat Den Haag al rekening hield met de ruzie met Eman. „Nederland heeft de afweging gemaakt: als we nu niet ingrijpen, loopt het financieel verder uit de hand.”

Eman heeft steun gekregen van andere Antilliaanse politici. Zo is de premier van Sint Maarten, Sarah Wescott-Williams, naar Aruba gegaan. Oud-premier Emily de Jongh-Elhage van de Nederlandse Antillen deed hetzelfde. Die steun is volgens Oostindie niet verbazingwekkend. „Het geeft vooral aan dat men in de Antillen dezelfde zorgen heeft. Hun gezamenlijke zorg is om Nederland op afstand te houden. Alle eilanden zijn in de weer om te voorkomen dat Nederland hun bestuur overneemt. Maar voor de Nederlandse opstelling zal de Antilliaanse steun voor Eman niets veranderen.”