De ontdekking van de vermoorde lichamen van drie ontvoerde Israëlische jongens bij Halhoul op de Westoever deze week is een keerpunt in het Palestijns-Israëlisch conflict en kan leiden tot een nog groter drama.

Sinds de lichamen van Eyal Yifrach, Naftali Frenkel en Gilad Shaar gevonden werden maandag, is de spanning in Israël hoog opgelopen. Dit gebeurde toen duidelijk werd dat de drie vrijwel direct na de ontvoering in de auto van de terroristen van Hamas werden vermoord. Een opname van het telefoongesprek dat een van de drie met de politie voerde bewees dat de terroristen de jongens doodschoten zodra ze ontdekten dat een van hen telefoneerde. Op de opname was verder te horen dat de terroristen jubelden over het feit dat ze drie Joden hadden gedood.

Het bericht dat een Palestijnse jongen van 16 jaar in de wijk Beit Hanina in Jeruzalem door Joden zou zijn vermoord, heeft de spanningen verder doen toenemen. Dit gebeurde ondanks het feit dat de politie direct duidelijk maakte dat er sprake was van een overhaaste conclusie en er vraagtekens werden geplaatst bij de juistheid van het verhaal. Zo bleek dat de negenjarige broer van de vermoorde jongen twee dagen daarvoor ook bijna was ontvoerd en wel door Arabieren. Verder zijn er aanwijzingen dat de moord te maken heeft met eerwraak. Niettemin braken er direct grootscheepse rellen uit in Arabisch Jeruzalem en werd op diverse plaatsen in de bossen rond Jeruzalem brand gesticht.

Tegelijkertijd escaleerden de raketbeschietingen van Hamas in het zuiden van Israël op Sderot en andere Israëlische steden en dorpen. Daarbij werden een flink aantal huizen, een verffabriek en een kinderdagverblijf verwoest.

Grenzeloze haat

Het is duidelijk dat de ontvoering en de moord op de drie jongens nu al verstrekkende gevolgen hebben. Ten eerste moet Hamas rekening houden met het feit dat Israël alles in het werk zal stellen om een einde te maken aan de bolwerken van de organisatie op de Westoever. Ook zal Israël het Hamasleiderschap aanpakken zoals dat tijdens de tweede intifada gebeurde (namelijk door gerichte liquidaties). Een nieuwe invasie in Gaza valt gezien de aanhoudende rakettenterreur ook niet langer uit te sluiten.

Ten tweede kan de moord gevolgen hebben voor de relaties met de Palestijnse Autoriteit. Al eerder liet premier Benjamin Netanyahu weten dat hij van president Abbas verwacht dat hij de regering van nationale eenheid met Hamas nu zal ontbinden. De onderminister van Buitenlandse Zaken, Ze’ev Elkin, voegde daar later aan toe dat Israël van de Palestijnse Autoriteit verwacht dat zij stopt met de betaling van terroristen die in de Israëlische gevangenissen zitten.

Israël heeft ook besloten om terug te keren naar de omstreden politiek van het vernietigen van huizen van Palestijnse terroristen die Israëliërs vermoordden. Premier Netanyahu maakte verder duidelijk dat Israël niet langer overweegt om de controle over de Jordaanvallei onder een akkoord met de Palestijnse Autoriteit af te staan.

Vastbeslotenheid

De moord op Eyal, Gilad en Naftali heeft op de Israëlische maatschappij eenzelfde soort effect gehad als de lynch in Ramallah in 2000 en de zelfmoordaanslag op het Park Hotel in Netanya in 2002. In Ramallah werden twee Joodse reservisten op gruwelijke wijze vermoord in een Palestijns politiebureau en hun lichamen verminkt door een menigte uitzinnige Palestijnen. Twee jaar later vielen in Netanya 31 slachtoffers, waaronder Holocaustoverlevenden, tijdens de seideravond aan het begin van het Joodse paasfeest bij een zelfmoordaanslag door een Palestijnse terrorist.

De afschuw en verontwaardiging zijn net als toen groot, evenals de vastbeslotenheid dat er nu iets moet veranderen. In Jeruzalem en in andere plaatsen in Israël gingen mensen de straat op en hieven anti-Arabische spreekkoren aan. In de sociale media werd opgeroepen tot wraak.

Israëls bewegingsruimte is echter beperkt. Het valt daarom te verwachten dat, naast de bovengenoemde maatregelen, onderhandelingen over de vrijlating van Palestijnse terroristen na een ontvoering bij wet verboden zullen worden. Dat zou een signaal aan de terreurbewegingen moeten zijn dat ontvoeringen geen zin meer hebben.

Vergiftigd

Tot slot. De moord op de drie jongens heeft duidelijk gemaakt dat iedere poging om tot vrede te komen nutteloos is zolang het centrale thema in dit conflict niet wordt opgepakt. Dat is de grenzeloze haat ten opzichte van Israël en de Joden die Palestijnen tot dit soort acties beweegt en die hele generaties heeft vergiftigd.

Een maatschappij die ontvoering en moord op kinderen verheerlijkt is niet rijp voor vrede en zou een eigen staat moeten worden ontzegd. Pas wanneer de Palestijnse maatschappij een rehabilitatieproces ondergaat dat te vergelijken valt met het denazificatieproces in Duitsland na de Tweede Wereldoorlog zal er kans op vrede zijn.

De auteur is directeur van Missing Peace Informatie Israël.