De liberaal sprak in De Telegraaf over een vals soort tolerantie bij de PvdA, waardoor zich in ons land een ramp heeft voltrokken. Bos weersprak die kritiek met het argument dat de VVD de afgelopen 25 jaar meer in de regering heeft gezeten dan de PvdA.

De komende jaren zal de allochtonenproblematiek nog wel vaker aanleiding geven tot stevige discussies. Het gaat immers om een grote en nog steeds groeiende groep mensen die zich maar moeilijk laat inpassen in de Nederlandse samenleving.

Op zich is het een pluspunt dat daar nu openlijk over gesproken kan worden. In het verleden werd die problematiek door vrijwel iedereen en zeker door de grote partijen systematisch onder de tafel gehouden. Daar moest niet over gesproken worden. Anders wakkerde men de onlustgevoelens bij de Nederlandse bevolking aan en speelde daarmee Janmaat in de kaart.

Maar als er kritische geluiden te horen waren, kwamen die eerder van de VVD dan van de PvdA. De socialisten lieten zich sterk leiden door gevoelens van solidariteit met de niet-westerse bevolkingsgroepen. Die mensen moesten hier alle ruimte krijgen. Links was uiterst beducht voor alles wat als racisme zou kunnen worden uitgelegd.

Daarbij had de PvdA onvoldoende in de gaten dat het vooral haar achterban was die de rekening moest betalen. Door de komst van allochtonen ging de arbeidersbevolking zich ontheemd voelen in de stadswijken waar ze van kinds af aan gewoond had.

Maar hoe het ook zij: gedane zaken nemen geen keer. Het gaat er nu om de gegroeide problematiek zo effectief mogelijk aan te pakken. Bij monde van de ex-moslima Hirsi Ali zet de VVD zich fors af tegen de islam. Daar is zeker reden toe. Maar wanneer dat betekent dat, om de islamitische scholen kwijt te raken, heel ons onderwijsbestel op de schop moet, dan is dat een gevaarlijke ontwikkeling.

Ook de PvdA is inmiddels voor een strenger asielbeleid en een hardere aanpak van allochtonen die geen Nederlands willen leren. Terecht distantieerde fractieleider Bos zich van zijn partijgenoot Wallage, die zich als burgemeester van Groningen op een merkwaardige manier in de discussie mengde. De vergelijking die hij maakte tussen de kruistocht van Hirsi Ali tegen de islam en de Jodenvervolging was volstrekt misplaatst.

Van groot belang voor de inburgering van de hier wonende allochtonen is hun huwelijkskeuze. Zeker van Turken en Marokkanen geldt dat zij graag een huwelijkspartner uit het eigen land halen. Dat heeft met liefde allemaal niet zo veel te maken, meer met familierelaties en gebrek aan economisch perspectief in die landen.

Op die manier neemt niet alleen het aantal allochtonen in ons land voortdurend toe, maar bovendien belemmert dat hun integratie in de Nederlandse samenleving. Kinderen hebben dan een ouder die hier niet opgegroeid is en onze taal slecht beheerst. Wie de integratie van allochtonen wil bevorderen, moet vooral z’n best doen om deze huwelijksmigratie af te remmen.