Jan-Jaap Oerlemans, jurist, promovendus bij de Universiteit Leiden en onderzoeker bij een groot ICT-beveiligingsbedrijf, denkt hier anders over. Oerlemans doet onderzoek naar de knelpunten in de bestrijding van computercriminaliteit. „De vraag is of er gebruik is gemaakt van een hardware- of softwarematige keylogger”, stelt hij. Bij een hardwarematige keylogger wordt een fysiek apparaat op een toetsenbord geïnstalleerd waarmee toetsaanslagen geregistreerd worden. Op die manier kan in de gaten worden gehouden wat iemand allemaal uitvoert op internet.

Justitie mag zo’n keylogger inzetten als opsporingsmethode. „In de Wet bijzondere opsporingsbevoegdheden van 2000 is de ‘hardwarematige keylogger’ expliciet opgenomen. Het is bekend dat justitie deze methode sindsdien gebruikt om cybercriminelen op te sporen.”

Als justitie geen hardware maar software gebruikt heeft in het onderzoek naar de zedenverdachte, is het minder duidelijk of dit is toegestaan. „Toch wordt onder juristen aangenomen dat ook softwarematige keyloggers zijn toegestaan. Voorwaarde is dan wel dat het programma niet op afstand via een hack op de computer is geïnstalleerd en dat het programma alleen toetsaanslagen registreert. Dan komen de methodes namelijk op hetzelfde neer.”