Piet van Asseldonk is een deskundig commentator als het over het Koninklijk Huis gaat. Op een toegankelijke manier schrijft hij analyses over ontwikkelingen rond de Oranjes.

Dit keer ging zijn beschouwing over het effect van de populariteit van koningin Máxima. Hij begon zo: „Het levert geen onomstotelijk bewijs op, maar het zegt wél iets. Als je googlet met de zoekwoorden ”Máxima steelt de show”, dan levert je dat een lange lijst treffers op. Doe je hetzelfde met ”Willem-Alexander steelt de show”, dan is de oogst uiterst karig tot zelfs nihil.”

Koning Willem-Alexander staat regelmatig in de schaduw van zijn vrouw, terwijl dat gezien zijn positie andersom zou moeten zijn: hij ís koning, zij mag zich koningin laten nóémen. Dat maakt Van Asseldonk bezorgd. Op termijn moet dit tot problemen leiden, verwacht hij.

Media

De media spelen een grote rol in de beeldvorming rond Máxima, aldus Van Asseldonk: „De camera’s zijn verliefd op de Nederlandse koningin en dat is in onze beeldcultuur letterlijk en figuurlijk beeldbepalend. Vraag is waar dit op den duur toe leidt.”

Het ging al vanaf het begin niet helemaal naar wens, stelt Van Asseldonk. Ondanks dat Máxima in het grote interview vlak voor de troonsbestijging van haar man aangaf op positie twee, achter haar man te zullen staan, ging er op de inhuldigingsdag juist veel aandacht uit naar haar en haar jurk. Ook tijdens de provinciebezoeken was er veel aandacht voor haar en minder voor de koning, analyseert de weblogschrijver.

Van Asseldonk wijst ook op een paar recentere voorbeelden. „Tijdens de nucleaire veiligheidstop (NSS) van wereldleiders in Den Haag op 24 maart vielen Máxima’s onderonsjes op met president Obama en met VN-chef Ban Ki-moon. (…) Op Bevrijdingsdag was iedereen druk met de groene jurk die de koningin droeg tijdens het 5 mei-concert op de Amstel. Diezelfde jurk namelijk zou Beatrix dertig jaar geleden bij haar staatsbezoek aan België gedragen hebben.”

Normandië

Vooral Máxima’s optreden rond de herdenking van de landing in Normandië –op 6 juni zeventig jaar geleden– wordt niet door iedereen gewaardeerd. Van Asseldonk: „De Nederlandse koningin stal de show vanwege haar spontane en vrolijke ontmoeting met opnieuw de Amerikaanse president Obama.”

Veel schrijvers van reacties op het blog vinden dat de koningin zich anders had moeten opstellen: ingetogener. Het knalgele hesje paste niet bij het plechtige moment. De herdenking vroeg om minder uitbundig gedrag, schrijven andere lezers in zorgvuldige formuleringen –de reacties zijn veelal waardig van toon. „Het frivole optreden van Máxima tijdens de D-dayherdenking (zowel qua kleding als gedrag) vond ik schandelijk.” „En jongedame… een zonnebril zet je af in een gesprek, zeker met iemand als Obama”, schrijft een ander, wijzend op etiquetteregels.

Een derde wijst op de groepsfoto van de staatshoofden en regeringsleiders bij de lunch voorafgaand aan de herdenking. Daar viel Máxima ook op. Terwijl de Belgische koningin Mathilde er niet was, „stond zij als enige partner van een staatshoofd tussen alle regeringsleiders.” Protocollair foutje, of eigen actie?

Truckers

Verschillende reactieschrijvers benadrukken dat zij sympathie hebben voor koning Willem-Alexander: „Ik heb eerlijk gezegd meer respect voor W-A die in een truckerscafé anderhalf uur lang met een trucker sprak over de problemen in die branche dan voor zijn vrouw die weer eens de show moet stelen.” Een andere deelnemer aan de discussie vindt dat het tijd wordt dat mensen rondom de koningin haar wijzen op haar optreden.

Kritiek is er ook op de kleding van de koningin bij het huwelijk van haar broer. Afgezien van het diepe decolleté waardoor deze krant afzag van het plaatsen van een foto van de koningin op die dag, was de koningin ook overdressed, vinden sommigen: „Wat koningin Máxima bij de bruiloft van haar broer in ieder geval vergeten leek te zijn is dat de bruid de koningin van de dag is. (…) Haar exorbitante uitdossing was bijna gênant.”

Soberheid en ingetogenheid, zouden sleutelwoorden voor koningin Máxima moeten zijn, luidt de conclusie van het artikel en de reacties. Ze zou naar het voorgeslacht moeten kijken, stelt een van de reacties: „Als ik naar Máxima kijk, mis ik de natuurlijke klasse van Beatrix, de charmante bescheidenheid van Claus, de tactvolle eenvoud van Juliana en de no-nonsensehouding van Wilhelmina.” Een ander wijst op het gebrek aan „fijngevoeligheid en bescheidenheid. Dat kan op den duur wel eens tegen haar gaan werken in dit land. Zelf word ik al behoorlijk ”Máximoe”.”