Dat zei onderzoeker H. E. Koning dinsdag in de Tweede Kamer. Koning werd door de fracties nader aan de tand gevoeld over het rapport dat hij eind augustus op verzoek van minister Vermeend van Sociale Zaken presenteerde over de ESF-affaire.

In het rapport constateerde Koning weliswaar „onregelmatigheden en grote slordigheden” bij de besteding van ESF-subsidies in Nederland, maar hij vermeed daarin zorgvuldig het woord fraude. Daarvan was volgens hem en zijn medeonderzoekers in de periode 1994-1997 geen sprake geweest.

De Tweede Kamer vond het rapport van Koning, die zelf toegaf dat veel bronnen niet meer toegankelijk of inmiddels verdwenen waren, in eerste instantie niet overtuigend. De fracties bombardeerden minister Vermeend met ruim 500 schriftelijke vragen. Vervolgens vroegen zij, gisteravond, ook nog nadere mondelinge toelichting aan Koning zelf.

De oud-president van de Rekenkamer hield daarbij vast aan zijn eerder te boek gestelde conclusies. Of er in 1994 tussen sociale partners en de toenmalige bewindsman Melkert afgesproken is ESF-middelen te gebruiken om gaten in de begroting van Arbeidsvoorziening te dichten, valt volgens hem achteraf moeilijk meer vast te stellen. „Uit de schriftelijke stukken blijkt het in elk geval niet. En ook niet uit de wijze waarop men in de jaren daarna met de ESF-subsidies omging.”

Gevoel
Dat veel medewerkers van Arbeidsvoorziening de afgelopen jaren het gevóél hadden dat het met de aanwending van ESF-gelden niet pluis was, gaf Koning gisteren toe. „Veel mensen die wij tijdens ons onderzoek spraken, gaven aan dat er volgens hen wel 200 miljoen gulden zoek was. Maar zij hadden, zo is onze bevinding, geen gelijk.”

Volgens de onderzoeker moet Nederland het ESF-boek zo snel mogelijk sluiten. Hoe langer we in deze kwestie wroeten, hoe meer geld het Nederland gaat kosten, lijkt het motto van Koning te zijn.