„En Ik zal Mijn aangezicht voor hen niet meer verbergen, wanneer Ik Mijn Geest over het huis Israëls zal hebben uitgegoten, spreekt de Heere Heere.”

Let eens op de tekst over de droom van de grote koning Nebukadnezar over de steen uit de berg gehouwen, die tot een grote berg werd en de aarde vervulde (Daniël 2:34,35). Wat mij betreft, ik kan het niet in zo’n geringe betekenis opvatten zoals sommigen het gedaan hebben. Het moet ongetwijfeld enkele grotere gebeurtenissen inhouden dan dat wij tot heden gezien hebben. Zo’n talrijke uitbreiding van de kerk door de kracht van de Heilige Geest in de bekering van zondaars wordt duidelijk ook bedoeld en uitgelegd in Jesaja 54:1: „Zing vrolijk, gij onvruchtbare, die niet gebaard hebt, maak geschal met vrolijk gezang en juich, die geen barensnood gehad hebt, want de kinderen der eenzame –zij die tevoren zo eenzaam was– zijn meer dan de kinderen der getrouwde, zegt de Heere.”

De kerk zou veel grotere vruchtbaarheid krijgen dan in de tijd toen ze onder de Joden een vastgestelde kerkvorm kreeg, toen de kerk zich openbaarde onder één volk dat met God in een verbondsbetrekking stond, een volk dat aan de Heere getrouwd was. Jesaja vervolgt: „Maak de plaats van uw tenten wijd, en dat men de gordijnen van uw woningen uitbreide, verhinder het niet; maak uw koorden lang en steek uw pinnen vast in. Want gij zult uitbreken ter rechter- en ter linkerhand… en uw zaad zal de heidenen erven en zij zullen de verwoeste steden doen bewonen.”

John Howe, predikant te Torrington (”De uitstorting van de Heilige Geest”, 1678)