Begin jaren 90 volgden nog maar ruim 30.000 kinderen een speciale vorm van onderwijs, tien jaar terug waren dat er al bijna 55.000. Inmiddels gaan meer dan 70.000 leerlingen naar een speciale school. Daar krijgen ze onderwijs op maat, omdat ze bijvoorbeeld spraakmoeilijkheden hebben, doof zijn, langdurig ziek zijn, moeilijk opvoedbaar zijn of een combinatie van handicaps hebben.

In het basisonderwijs lijkt de grootste piek aan ‘speciale’ leerlingen inmiddels voorbij. Dat heeft er volgens de PO-Raad, die de belangen van het basisonderwijs behartigt, deels mee te maken dat scholen toch steeds meer proberen om kinderen in een gewone klas te zetten, ondanks hun handicap of achterstand. Ze zetten dan bijvoorbeeld een aangepaste tafel of stoel in het lokaal. „We kijken kritischer; is het echt nodig dat dit kind speciaal onderwijs volgt”, aldus een woordvoerder.

Bovendien speelt mee dat er steeds minder kinderen zijn in Nederland. Dus zijn er ook minder basisscholieren, zo laat een woordvoerder van de VO-Raad weten. Die organisatie gaat over het voortgezet onderwijs, waar de stijgende trend onverminderd doorzet. Voorlopig althans, want ook daar zal uiteindelijk het aantal kinderen gaan dalen en dus ook het aantal leerlingen dat speciaal onderwijs volgt.

Binnen het voortgezet onderwijs zijn er echter nog twee redenen waarom hier juist meer kinderen naar een speciale school gaan. „Er wordt binnen het basisonderwijs sneller gekeken of een kind dat speciaal onderwijs volgt, al naar het voortgezet speciaal onderwijs kan. Voorheen wachtten scholen daar langer mee, bijvoorbeeld tot een kind 14 was. Dat gaat nu sneller.”

„Ook zie je dat kinderen zich wel redden op een gewone basisschool, maar in het voortgezet onderwijs alsnog kopje ondergaan. Ze krijgen te maken met meer vakken, meer docenten en een hoger niveau. Dat is lastiger”, legt de woordvoerder uit. De kinderen komen dan alsnog op een speciale middelbare school terecht, waar ze wel mee kunnen komen.