In juni 1943 werden bij twee transporten bijna 1300 Joodse kinderen weggevoerd naar Westerbork en vervolgens naar het vernietigingskamp Sobibor in Polen, waar ze vrijwel direct in de gaskamers werden vermoord.

Een van de sprekers, oud-burgemeester van Amsterdam Job Cohen, noemde het een voorrecht dat hij tijdens zijn jeugd nooit het etiket ‘anders’ opgeplakt heeft gekregen. „Ik was altijd Nederlander. Ja, ook joods maar net zoals anderen katholiek of protestants waren, niets bijzonders eigenlijk.” Cohen betreurt het dat mensen tegenwoordig weer in hokjes worden ingedeeld.

Opperrabbijn Binyomin Jacobs begon zijn toespraak met een grap over dat Joden slim zijn met geld. Hij vroeg zich daarbij hardop af hoe deze grap zou zijn gevallen als die was verteld door een niet-Jood of aan mensen van wie niet duidelijk is of ze pro-Israël zijn. Jacobs zei bezorgd te zijn over het weer oplaaiende antisemitisme.

Oud-radionieuwslezer Donald de Marcas las, zoals elk jaar, de proclamatie voor waarmee de Joodse kampleiding de transporten destijds aankondigde.

Na afloop van de herdenking op het buitenterrein van Nationaal Monument Kamp Vught werden door de aanwezigen 71 witte ballonnen opgelaten, een voor elk jaar dat sinds de kindertransporten is verstreken.